Zomaar een zonnige dag

zonnige dag

Bespiegelingen van een verslaafd tuinder op een zonnige dag in september

Vandaag schijnt de zon. Op die dagen waarop we weten dat het nog maar heel even zomer is, is de zon het meest welkom. Een mens koestert zich en gaat met een kopje koffie nog even buiten zitten. Denkend: morgen nog een zonnige dag en dan is het misschien wel over, tot het weer zomer wordt…

De bomen verkleuren nog niet echt, maar in de stalletjes langs de weg stapelen de pompoenen zich al op. In de tuincentra worden we overspoeld met oranje planten en plastic paddenstoelen en rustige grijze manden met erica erin.
Het valt niet te ontkennen: de herfst komt eraan. Die laatste zonnige dag, geniet ervan!

Op die zonnige dag scharrelen manlief en ik door onze moestuin.


De aardappelen zijn al weg, de bonen ook. Ik trek de laatste doorgeschoten sla uit de grond. En versnipper haar boven de compost hoop.

Ik hou van compost maken: dode taken, bladeren en gras, die samen  weer aarde worden en je tuin verrijken, zorgen voor de volgende oogst. Het heeft in mijn gevoel iets magisch.
Tevreden prik ik een paar gaten in de composthoop. Ik wil beendermeel toevoegen, maar dat gaat niet door. Op. Potver en gisteren liep ik nog bij het tuincentrum rond…

Dat onbezorgde, ietwat doelloos dwalen, geen haast en wat vandaag niet komt, komt morgen wel. Dat vind ik ook een beetje horen bij het einde van het seizoen gevoel, zeker opzo’n zorgeloos zonnige dag als vandaag.
We tellen de kolen en de prei, de bieten en de koolrabi’s. We gaan ze binnenkort allemaal oogsten. Nog even en we kunnen de hele groentetuin bedekken onder een laagje compost. Klaar voor het voorjaar.

En nu hoeven we even niet zoveel. De natuur zorgt toch maar mooi voor ons: na tijden van zaaien en uitpoten, wieden, eindeloos wieden, slakken bestrijden en wanhopen om tomaten die vreemde plekken beginnen te ontwikkelen, dwingt ze me nu tot rust.

Tijd voor de laatste loodjes en dan breken er twee maanden rust aan. Dat is de tijd waarin ik eindelijk weer heerlijk mijn nagels kan laten doen. Lipstick red gaan ze worden. Daar kan ik me dus verschrikkelijk op verheugen.

lees ook eens: het bel me niet register

like Like
Ha Ha
1
10 antwoorden
  1. Xiana
    Xiana zegt:

    Wat mooi omschreven! Ik kan ook genieten van een dagje ploeteren in onze tuin maar ‘helaas’ is die vreselijk groot waardoor het meest van de tijd een warboeltje is. Toch ben ik gek op onze ‘ecologische’ gigantische tuin maar iets minder gek op het najaar met de spinnen :-D.

    Beantwoorden

Plaats een Reactie

Meepraten?
Draag gerust bij!

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

:bye:  :good:  :negative:   :scratch:  :wacko:   :yahoo:  B-)  :heart:  :rose:    :-)  :whistle:  :yes:  :cry:  :mail:    :-(      :unsure:   ;-)