Zomaar wat geluksmomentjes in de trein.

Geluksmomentjes voor het oprapen…

Hoewel ik vaak hartgrondig mopper op de NS, reis ik in principe heel graag met de trein.
Het is de plek om je medemens te observeren. En dat levert veel hilarische en geluksmomentjes op.

Zo ook deze reis. Ik ben 15 minuten te vroeg op het station om de trein naar Utrecht te pakken. Dat betekent dat ik de trein naar Leiden zie binnen rijden. Op datzelfde  moment loopt een oud-collega van mij het perron op. Ze doceert klassieke talen. Nou heb je daar op zich geen last van, maar ze kon  zo zeuren. En dat deed ze natuurlijk in het Nederlands. Ik heb gewoon geen zin in haar…Ken je dat gevoel?
Maar ik zie haar een kaartje uit haar zak frommelen als een malle inchecken en in de trein naar Leiden springen!
Hoera ik voorzag 40 minuten gezeur, en ik krijg er 0 !

Even later zie ik hoe een Chinese kleuter haar step de trein naar Gouda in wurmt.
Ze heeft de kenmerkende bolle toet en zwarte haartjes.  En die hele toet straalt van tevredenheid en zelfvertrouwen. ZO! Zij heeft haar step in de trein. Wie doet haar wat??
Kan ik zo blij van worden.

Is er een toilet?

Onderweg apt mijn vriendin, naar wie ik op weg ben me, dat ze in de file staat. Ze zal wat later dan gepland in Driebergen –Zeist zijn. Ik vind dat niet zo’n probleem, want ik ben net in een nieuw boek begonnen, wat ik erg mooi vind. En…..ik wil even naar het toilet.
Waarom moet ik toch zo vaak plassen ?? Maar dat terzijde. De vraag bij die mini-stationnetjes is natuurlijk altijd: Is er een toilet?

En verhip, dit is echt mijn geluksdag: er is er een! Helaas. Hij is stevig afgesloten. Maar wacht eens…Er hangt een briefje op. U kunt de sleutel ophalen in de stationshuiskamer. Mijn dag is nu volmaakt. Stationshuiskamer! Een nieuwe woord. En bovendien nog een die helemaal nergens op slaat! Geweldig.

lees ook : ik ben altijd te vroeg voor de trein

wil ja alles weten van station Driebergen Zeist?

• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 

Like