zo gemakkelijk
Ik hoef niet eens meer langs de kassa. Ik mag zelf mijn boodschappen scannen.
Alweer een stap vooruit op weg naar de totale individualisering. Heerlijk! Alles zelf doen. Iedere avond, als ik thuiskom van mijn werk, ben ik lekker bezig met het regelen al mijn zaakjes. Van niets of niemand meer afhankelijk. Met niemand meer rekening hoeven te houden.
Mijn bankzaken regel ik vanuit mijn luie stoel. Mijn afval gooi ik zonder problemen in de daarvoor bestemde containers. Natuurlijk pas nadat ik het zelf eerst allemaal keurig in mijn keuken heb gescheiden. Neem ik de trein of bus dan check ik zelf in en uit. Kan ik allemaal zelf. Niks geen kaartjes vooraf meer kopen aan een loket met het risico dat daar iemand met een ochtendhumeur mijn dag verpest, maar gewoon op tijd mijn saldo opladen en mijn ov-chipkaart voor het apparaat houden tot het piepje gaat. Ik moet er alleen even aan denken dat ik uitcheck. Maar ook dat doe ik zelf. Dus als het een keer fout gaat, mag ik dat allemaal zelf weer heerlijk in orde maken.
In winkels bestel ik ter plekke mijn gewild object. Ik toets gewoon op het apparaat een artikelnummer in en betaal met mijn pinpas. Na enige minuten verschijnt er een briefje met daarop de datum waarop ik het op mag halen. Ik mag dat helemaal zelf uitprinten. Heerlijk! Komt geen verkoper meer aan te pas. Ik kan zo de winkel weer uitlopen.
Mijn leven is één groot feest geworden. Geen mensen meer om mij heen waarmee ik iets moet. Of mag, of kan of wil.
Nee, zelf ben ik een gelukkig mens.
Hoewel! Soms denk ik weleens: het lijkt er wel heel erg op dat ik steeds vaker het werk doe dat voorheen anderen voor mij deden en waarvoor zij dan een salaris kregen. En ik? Krijg ik iets betaald voor het werk dat ik doe? Wordt het hierdoor misschien goedkoper? Beide vragen moet ik helaas met nee beantwoorden.
Komt bij mij toch de vraag op: wie wordt hier nu eigenlijk beter van? Niet de verkoper die mij vroeger in de winkel altijd hielp want die zag zijn baan verdwijnen en ik zeker niet, want ik heb er naast mijn ‘gewone’ baan ineens heel veel banen bij.
lees ook eens even over de relmuis
Ik vind alle manieren om dingen te regelen oké zolang ik zelf de keuze heb. En dat laatste wordt helaas steeds minder, onder het mom van ‘gemak’.
Wij scannen echt altijd, gaat veel sneller dan bij een normale kassa
Ja nu je het zegt.. je moet ineens steeds meer doen zelf. Een sudden realisation dit.
haha ja inderdaad. Je krijgt er niet iets goedkoper voor terug. Maar ik ben wel blij met de dame of heer achter de kassa hoor. Maar het online regelen van bepaalde zaken is wel erg fijn.
In de supermarkt verkies ik nog altijd een kassa,met kassierster
Scannen in de winkel doe ik niet, ga liever gewoon naar de kassa zodat ook die beroepen blijven bestaan.
Ik geloof dat hier zelfs een woord voor is: dat je steeds meer dingen zelf moet doen. Ik kan helaas even niet op de term komen…
ik vind het super makkelijk allemaal maar vind het ook wel eens leuk om gewoon iets te betalen aan de kassa