We gaan nergens heen…
Gisterochtend moest ik vroeg met de trein mee. Het was even gokken hoe laat ik weg kon.
Wanneer ik met de trein ga, krijg ik 40 % korting als ik na negen uur reis en dat is best de moeite waard.
Voor de uitvinding van de OV-chip kaart, kocht ik in zo’n geval een kaartje naar het station dat ik even na negen uur zou bereiken en een kaartje met korting voor de rest van de reis. Een truc die een conducteur me leerde.
Nu kan dat niet meer. Je checkt gewoon in met je kaart. “Eigenlijk”, zei ik tegen mijn man “gaan we nergens heen…”
Het gaf me een verloren gevoel. Het maakt niet uit waar je heen gaat. Als je maar betaalt. Voor mijn geestesoog verschenen dromen en dromen mensen op perrons, op roltrappen, in stationshallen. Allemaal verloren zielen die (n)ergens heen gaan…
Is het een beeld van onze tijd?
Is het, vroeg ik me somber af, niet een beeld van onze tijd? Miljoenen mensen op drift: allemaal ergens heen. Ergens waar het beter is dan waar ze waren? Zonder duidelijk doel? Als het maar beter is dan de plaats van herkomst?
Vluchtelingen is een duidelijk beeld. Maar ik zie ook heel veel jong volwassenen op drift…Ze willen een baan, een huis, een verre reis, een succesvol leven (op zijn minst op Instagram of Facebook)
Hollen en rennen, over latten springen die te hoog liggen…allemaal (n)ergens heen…
Met een kaartje in de trein
Begrijp me goed: ik hoef niet terug naar de tijd dat je voor een loket ging staan en vroeg om een retourtje naar plaats X. Waarna je tevreden in de trein ging zitten (die toen ook niet op tijd reed) met een oranje kartonnen kaartje in je hand. Dat was de tijd dat alle normen en waarden nog stevig verankerd waren in onze drie zuilen.
Ik ben blij met de ruimte en de vrijheid van nu.
Maar ik wens soms wel eens dat je allemaal ergens heen gaan. Doelgericht en vrolijk.
bron foto: http://www.nicospilt.com
Wat heb je dit weer mooi geschreven!
Ik vind het heerlijk hoe het er tegenwoordig aan toe gaat. Alles via de app. Snel en makkelijk :) En uiteraard doelgericht en vrolijk.
Mooi beschreven. Zelf ervaar ik dat gevoel van doelloosheid overigens niet.
Heel mooi geschreven en heel erg waar. Krijg er een beetje een brok van in mijn keel. Waar gaan we heen inderdaad…
Dat heb je mooi geschreven. Iets om over na te denken…
Mooi geschreven en zeker waar.
Ik heb 12 jaar in vnl Spanje gewoont, maar ook in de US en de UK bijvoorbeeld, en een tijdje in London en Parijs. Ik vind het fijn. Daar was het op dat moment beter, en wie weet ga ik ooit weer weg. NL was nooit mijn eindbestemming eigenlijk. Het is prima voor nu, maar zeker niet mijn ideale plek om te wonen
De tijd is inderdaad sneller geworden. Ik ben blij met alle technologische vooruitgang. Wel moet ik zelf opletten dat ik niet te veel wil, want dan ga ik dat toch merken aan mezelf op een gegeven moment.
Het klopt wel wat je zegt, ik vind dat wel meer, ik mis zo wie zo wel eens contact met ‘ echte mensen’. En lopen we allemaal niet een beetje stuurloos rond.