Wandelen langs de Oostvaartse plassen.
Manlief is dol op natuurdocumentaires. Persoonlijk snap ik dat niet zo goed. Natuur kijken vanaf de bank…Ik ben heel graag buiten en hoewel ik mijn voorkeuren heb, vind ik eigenlijk alle soorten landschap wel mooi.
Toen manlief aan de buis gekluisterd zat om naar de serie over de Oostvaartse plassen, te kijken, was eerlijk gezegd bij mij de maat wel een beetje vol. Die liggen op een krap uur rijden bij ons vandaan. Daar kunnen we dan toch beter gewoon naar toe gaan.
Zoals met zoveel mooie plannen, komt het er maar niet van.
Tot dit weekend. Eindelijk lukt het ons naar De Oostvaartse plassen te gaan.
We laten onze hond bij een kennisje achter en nemen haar hond mee ( onze hond haalt geen wandeling van twee uur meer ) En wat is nu wandelen zonder hond?
Er komen is even, zeg maar, een dingetje. De weg is veranderd en TOM TOM heeft dat nog niet door.
maar met enig kunst en vlieg werk vinden we het startpunt. Daar worden we weggejaagd: honden verboden. Op mijn sputterend protest dat we een wandeling hebben uitgezocht waarop de hond mee mag, worden we naar de volgende ingang verwezen. Zou fijn zijn als dat gewoon op het bord bij de ingang had gestaan…
Enfin: we vinden de juiste ingang: een moeraspad, het is lekker soppen daar. De hond moet aangelijnd blijven. Dat doen we braaf: dat wil zeggen: als er mensen aankomen, gaat zij aan de lijn.
Na een km of wat soppen komen we op droger terrein. Het is een beetje vlak landschap met veel riet en hier en daar een boom.
“Hmm”, zeg ik tegen manlief,” ik begin het knap te vinden dat die documentaire makers zoveel dieren konden filmen…”
Glimlachend legt manlief uit dat die filmden waar wij niet mogen komen. Tja…
Grazers
We lopen verder: het landschap is vlak, maar wel prettig ( ik hou van open vlaktes) dan komen we bij een weiland achtig stuk. Een bord waarschuwt ons dat we de hond op 25 meter afstand van de grazers moeten houden. Grazers? Waar??? Alleen de stevige hopen mest op het pad, bewijzen dat ze er moeten zijn…
Gaandeweg het pad wordt ons wel heel duidelijk, dat die beesten overal schijt aan hebben. We letten meer op het pad dan op onze omgeving, die eigenlijk op dit punt heel mooi is.
Overal hoor ik vogelgeluiden, die ik natuurlijk niet thuis kan brengen. Maar ik wilde dat het wel zo was…
Het bos waar we inmiddels in lopen, is erg open en oogt, hoe moet ik het zeggen, ruim. Volgens manlief lijkt het erg op de bossen zoals die er na de tweede ijstijd uitgezien moeten hebben.
Nou dat waren dan bossen waarin het goed toeven was.
Of ik de Oostvaartse plassen nu echt mooi vind, ik weet het nog niet…Ik ga nog eens terug in het voorjaar.
lees ook: onvoorbereid op pad
Wat jammer dat het tegengevallen is en dat het slecht aangeduid stond voor de honden
Wandelen is zo chill! Even lekker bijkomen en uitwaaien… houd ervan!
Een wandeling kan zó fijn zijn. Ik krijg spontaan zin om te wandelen
We bezoeken vaak te weinig bezienswaardigheden in de buurt. Ik ben er zelf ook schuldig aan: op citytrip (tja, ik ben een echte city girl) bezoek ik musea, tuinen,…en in eigen land doe ik dat veel minder. De post inspireert me alvast om het meer te doen
Wij wandelen altijd in weekend als het droog is. Heerlijk is dat.
Jammer dat het een beetje tegenviel. Maar ik denk inderdaad dat dit landschap veel mooier zal zijn in de herfst. Als alle vogels terug zijn uit het zuiden. En de dieren hun winterslaap niet aan het voorbereiden zijn. En volgende keer misschien zonder hond! Ik kijk er al naar uit om te weten te komen of er dan meer te zien valt!
Dank, ja we gaan beslist nog een paar keer terug, dit gebied is in ieder geval de moeite van onderzoek waard. Maarrr…zonder hond??
Jammer dat het je een beetje is tegengevallen! Ik ken het gebied niet, alleen van naam. Meestal is wandelen in de herfst juist erg mooi omdat de natuur dan zo mooi is. Het begint helaas wel al flink kaler te worden en dan is zo’n gebied direct een stuk minder natuurlijk.
wij gaan beslist nog een keer in het voorjaar!
Misschien Tom Tom updaten?
toch maar wel he…..
Ik krijg meteen zin om te wandelen!
doen, wij waren er helemaal fris en fruitig van geworden!
Volgende keer zonder hond, dan zie je natuurlijk al die beesten wel :)