Waarom we niet vaak genoeg vieren.
Iets te vieren ? doe het uitbundig !
Wij Nederlanders zijn nog steeds een volk van “doe maar gewoon dan doe je gek genoeg”. En daarom vieren we als we iets al vieren dat nooit uitbundig.
Je zou het niet altijd zeggen als je de gay pride parade voorbij ziet komen. Of als je supporters de overwinning van hun club ziet vieren. Dit is heel gewoon, is ook niet je eerste associatie wanneer je de boeren op het Buitenhof aanhoort. En de actiegroep Kick out zwarte Piet heeft met de actiegroep Zwarte Piet moet blijven gemeen dat hun gedrag allesbehalve gewoon is.
En toch en toch, hebben wij die oer nuchtere aard. De groepjes die ik noem zijn best wel klein, ze maken alleen herrie voor 10….daarom lijkt het veel.
We mogen denk ik over het algemeen blij zijn met die nuchterheid. Ze voorkomt dat heethoofden het torentje bestormen en dat er doden vallen.
De schade blijft hier beperkt tot een groepje koters die op pannen slaan (pannen die ze bij hun moeder uit de keuken hebben weggehaald) en daarbij wat staan te roeptoeteren.
onze al te nuchtere aard en iets vieren
Onze nuchtere aard hoorde ik laatst is te herleiden naar onze eindeloze strijd tegen het water. Als je dijken moet opwerpen, heb je je buurman hard, heel hard nodig. Dan heb je geen tijd om ruzie te maken.En eigenlijk ook geen tijd om grappen te maken, laat staan tijd om iets te vieren. Dan moet er geschept worden. Daar zit denk ik, wel een kern van waarheid in. We kennen ook niet zomaar het gezegde: nood leert bidden. Als je in de problemen komt, dan pas je je wel aan.
Maar al die nuchterheid heeft wel een keerzijde. We vieren weinig, veel te weinig. We vieren onze successen en succesjes niet genoeg. Let maar eens op hoe gemakkelijk mensen mijlpalen bagatelliseren. En erger: afdoen als geluk hebben gehad.
Zelfs als je door puur mazzel, succes hebt behaald, waarom zou je dat niet mogen vieren?
Vier je geluk en vooral: laat anderen daar in delen. Wees dankbaar dat het lot je even toelachte en uit dat gewoon. Dan doe je echt niks geks!
lees ook eens: ik heb zo’n hekel aan verjaardag vieren
Ik heb een andere achtergrond en ben qua karakter ook wel echt mediterraan. Ik lach hard, huil hard, vier veel en ja, ik heb een beetje (ietsiepietsie) een temperament. Dus…champagne!
Ik vier alles…elke dag is voor mij een feestje
Ik denk dat ik inderdaad veel te weinig dingen vier. Al is er nu natuurlijk ook niet heel veel te vieren bij ons, haha.
Ik vier het liefst alles. En ja, ook graag met champagne, wijn of iets anders. Al kan het ook prima zonder hoor. Maar ik geloof er heilig in om die hele lekkere champagne (toch weer die drank ;), dat mooie truitje, die nieuwe jas niet te bewaren voor een ‘geschikt’ moment. Geniet van het nu. Doe het nu. Daar sta ik zeker wel achter.
Wij vieren veel dingen bijv elk jaar onze trouwdag niet met veel mensen gewoon samen
En bijzondere leeftijden
En soms verzinnen we iets
ik vier tegenwoordig alles en mijn man zegt dan dat ie blij is dat ik geen wijn drink want ik was de hele dag kachel geweest dan haha
Met mijn Indische roots is het leven vieren mij met de paplepel ingegeven. Ik snap dan ook niets van die sobere/nuchtere mentaliteit, wat een saaiheid, ha ha ha.
We vieren inderdaad een hoop dingen te weinig of doen het af als ‘normaal’. Ga er bij mezelf eens vaker op letten en ook de kleine successen vieren!
Wij zijn inderdaad niet van de champagne opentrekken zodra er iets behaald is.