Waarom is waardevrij.

Valt het jullie ook wel eens op, dat zodra je het woord waarom laat vallen, de luiken dicht gaan, de bruggen worden opgehaald en de hete pek op de trans wordt gezet?

Natuurlijk, ik overdrijf een beetje (een beetje boel, zou mijn moeder zeggen) dat is gewoon het heerlijke van schrijven, daar mag dat!

Terug naar het onderwerp van gesprek, veel mensen gaan steigeren zodra je eenvoudig weg vraagt waarom? Het is niet iets van de laatste tijd hoor, ik ken dit verschijnsel al jaren.
De eerste keer dat ik het meemaakte was op de eerste school waar ik werkte. Ik was toen 24. Het was een MBO-school die deel uitmaakte van een landelijk project en waar een hoop vergaderd en gedaan moest worden.

de simpele vraag: waarom ging het mis

Op een gegeven moment ging er iets mis, vraag me niet wat, dat weet ik niet eens meer. Wat ik wel weet is dat ik vroeg: ”maar waarom ging het fout?” En wat ik me nog als de dag van gisteren kan herinneren is hun geschokte reactie. “we gaan toch geen zondebok aanwijzen???”

Het was een van die zeldzame keren dat ik niet wist wat ik moest zeggen. Ik snapte niet wat ze bedoelden. Langzamerhand ben ik het gaan begrijpen. Als je uitzoekt waarom iets op een bepaalde manier is gelopen, kan je ontdekken dat iemand iets heeft vergeten, nagelaten, stoms heeft uitgehaald.

Wat ik nog steeds niet begrijp is waarom dat erg zou zijn. Iemand deed iets niet helemaal goed en daarom liep het fout. Zoek uit waarom iemand iets niet helemaal goed deed, herstel dat en in het vervolg loopt alles op rolletjes.

De vraag waarom is waardevrij en heeft niks met zondebokken aanwijzen te maken. Het heeft te maken met nieuwsgierigheid, met willen begrijpen en wie weet ook wel met de wereld een stukje beter willen maken….

lees ook eens: omzien om vooruit te zien

of lees: hoera, meer vrouwen in de top

• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 

Like