Waar zouden we zijn, als we niet konden fietsen.

Over fietsen en waarom ik tegenwoordig zo’n fan ben van een transportfiets voor dames

Een paar jaar terug had ik enkele maanden in het kader van een uitwisselingsprogramma  een Thaise jongen te logeren. Voor geen geld of goede woorden, was het kind op de fiets te krijgen.
Hij begreep maar niet wat wij nu zo fijn vonden aan fietsen: het wiebelde, het was onevenwichtig en trappen was heel vermoeiend.
Waarom deden wij Nederlanders dit ??

“Jongen ,” zei ik, “ wij Nederlanders worden op de fiets geboren.” Jullie snappen het: hij kreeg mij aan de Thaise curry, maar ik hem niet op de fiets. Hij liep wel.

Een periode daarvoor, had ik een weekend twee meisjes uit Engeland te logeren. Wat vonden zij nu helemaal top in Nederland ? De bagagedrager!!Wat een uitvinding zeg! Zo kon je me twee personen op een fiets! Het was om even in Engelse termen te blijven, de beste uitvinding sinds sliced bread…

Bagagedragers zijn ook gewoon enorm handig, je kan er en een kind en twee fietstassen op vervoeren. Maar mijn laatste fiets is een transportfiets en dat is nog handiger!!

Mijn transportfiets is niet zo stevig als die van een vriendje vroeger: die nam me voorop en fietste me door Amsterdam…zo romantisch. Maar laten we eerlijk zijn, wat moet ik met zo’n zware fiets.
Een lekker licht transportfietsje is ideaal voor een  moeder met opgroeiende kinderen. En je hebt ze in alle soorten en maten. Kijk maar eens bij fietsenwinkel. Ik heb nu een knalgroene. Op het rek voorop heb ik een zwart kratje gezet( kost helemaal niks ) en dat kratje heb ik versierd met een slinger witte bloemen. ( de hippie in mij is nog niet helemaal verloren ).

Ik word er vrolijk van als ik er naar kijk en ik vind overal direct mijn fiets terug! Mijn boodschappen hoef ik niet meer in de fietstas te proppen. Ik zwaai ze achteloos in mijn bloemenkratje.
Leve het gemak, leve de transportfiets

lees ook eens : vol verwachting

of: naar Amerika

• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 

Like