de automaat heeft een nieuwe rol...

de automaat, waar vind je hem nog, ik zag er laatst eentje in een heel nieuwe rol!

Vroeger, heel lang gelden, wanneer ik van de lagere school naar huis wandelde, kwam ik langs de bakker. En voor de bakkerswinkel hing een automaat met chocoladerepen. Gevulde chocoladerepen, voor minder deed onze bakker het niet. Op een dag stak mijn vriendinnetje balorig haar hand in die automaat en…o wonder: ze haalde er een reep uit. Gevuld en wel. Met aardbeien op precies te zijn. Wat wel weer een beetje jammer was, want advocaat had onze voorkeur, maar met aardbeien waren we ook blij.

Hoe vaak we na die tijd ook onze hand in de repen automaat staken; we haalden er nooit meer iets uit. Tenzij we er geld in gooiden natuurlijk, maar dat vonden we zonde. Dat kon je beter in de winkel uitgeven: dan was je zeker van de juiste smaak.

Table of Contents

Zou dat de reden zijn dat de repen automaat volledig is verdwenen?

Ondanks het gedwongen keuze aspect, hield ik van automaten. Zo was ik ook dol op de sigarettenautomaat. Wanneer de sigarenwinkel van de dames Wieman dicht was, haalde mijn vader zijn sigaretten uit een automaat op het station. Het had iets feestelijks vond ik altijd. Eerst geld in gooien, dat rammelde lekker, goede rijtje sigaretten zoeken en dan keihard aan het laatje trekken. En dan had je het pakje in handen.
Zo veel leuker dan die rare automatische sigaretten automaten die later verschenen, waar je alleen maar op knopjes hoeft te drukken.

Toen ik student was en op een zeer krap budget leefde, kon ik toch zo af en toe de verleiding van de automatiek niet weerstaan. Ze hingen in de wachtkamers van het Centraal Station. En o, o wat waren ze onweerstaanbaar, zelfs als je – zoals ik – helemaal niet van nasi ballen of bami schijven houdt.
Maar al dat lekkers, dat zo lekker ongezond naar je lag te knipogen, wanneer je laat in de avond terug kwam van een stage of bezoekje aan je ouders….

De kunst automaat

Voor mijn gevoel was de automaat helemaal totaal en volledig verdwenen. Maar wat vond ik vorige week in Leeuwarden? De Kunst automaat en daar trek je een pakje kunst.
Gooi er twee keer, twee euro in, kies een pakje en trek keihard aan het laatje.
Je hebt – in tegenstelling tot de repen automaat – wel de mogelijkheid om te kiezen, maar anders dan bij de automatiek en de sigaretten automaat zie je niet wat je kiest.

En dat maakt het net zo spannend! Ik trok een tekening: vervreemde dieren gedrukt met Riso Gocco en daarna met de hand beschilderd. Een uniek kunstwerkje dus.
Onze vrienden trokken een viltje kunstig “beschilderd” met de naaimachine. Ook uniek. Ook kunstig.

De automaat is niet verdwenen, ze is kunsthandelaar geworden!

lees ook eens: de vrouw en het mannetje in de maan