Vriendschap heeft een lange houdbaarheidsdatum
In gesprek met een groep moeders over de vriendschappen van hun kinderen, en het wel en wee daarin, belandden we plotsklaps in een gesprek over onze eigen – jeugd – vriendinnen.
Allemaal hadden we op veel verschillende manieren wel een vriendschap verloren, soms zomaar, soms door verhuizingen, soms door ruzie. Het kan van alles zijn, wat een stel vriendinnen uit elkaar drijft. Je zou het kunnen samenvatten onder de noemer: het leven.
Veel van ons, vonden die vriendinnen later weer terug. Toen ze naar de middelbare school gingen, toen ze naar een ander deel van de stad verhuisden, omdat ze plotsklaps de vriendenkring weer binnenvielen via een ander contact.
Vaak, zo niet altijd, werd de vriendschap weer opgepakt alsof er geen dag voorbij gegaan was, sinds ze elkaar voor het laatst gezien hadden.
Maar dat hoeft niet altijd.
Toen ik tien was, besloten de ouders van mijn beste vriendin te emigreren naar Nieuw Zeeland. Dat was vijftig jaar geleden net zo aan de andere kant van de wereld als nu, maar het vervoer was veel trager. Het was een afscheid voorgoed.
Ze was niet alleen mijn beste vriendin, ze was ook de enige. Het gezin M (het hare) en het gezin S ( het mijne) en het gezin R waren de enige gezinnen met kinderen in de straat. En meisje R was stom…heel stom…daar heb ik nooit vriendschap mee gesloten.
was er nog vriendschap vijftien jaar later?
Na vijftien jaar in Nieuw Zeeland maakte mijn vriendin een toer door Europa, natuurlijk kwam ze bij ons langs. Tot mijn stomme verbazing was het een van de saaiste bezoekjes uit mijn leven: we hadden elkaar niks meer te zegen. Ik denk dat de vriendschap ook als ze in Nederland was gebleven vanzelf opgehouden was te bestaan
Zo hoeft het niet altijd te zijn, een half jaar geleden vond ik een goede vriendin terug uit mijn studietijd. Zij was van buitenland naar buitenland verhuisd. Ik vond haar in Hongarije, off all places. De keer dat ze naar Nederland kwam, stond ze op de stoep.
Ik deed open en dacht:”Jeee, je bent oud geworden” onmiddellijk daarop dacht ik ”o dat ben ik vast ook wel” We gingen op het balkon staan en rookten een klein sigaartje. Hoewel we twintig jaar bij spraken, was het alsof we elkaar gisteren nog gezien hadden. Ik zei het: vriendschap heeft een lange houdbaarheidsdatum.
Vriendschap, ik zou er boeken over moeten schrijven, want het is zo’n belangrijk onderdeel van ons leven…ik ben er helaas te lui voor. Sorry, ik ga liever met mijn vriendinnen aan de zwier!
lees ook eens vertrouwen geef je steeds vooraf en lees vooral: iedereen is wel een beetje…
Heel toevallig heb ik dit jaar weer contact gekregen met jeugdvriendin
En 2 oude buurmeisjes teruggevonden
Ik kwam een poosje geleden mijn beste vriendin van de basis school tegen. Op een of andere manier waren we elkaar uit het oog verloren. En toen we elkaar weer zagen was het heel ongemakkelijke. Terwijl we vroeger bijna elke dag wel bij elkaar speelden en belden
Wat fijn! Leuk zo ineens voor je deur en dat het dan zo klikt.
Ik ben nog niet vriendinnen van vroeger tegen gekomen. Had gezien mijn leeftijd, 52 ,best gekund. Maar wat me ook kan verbazen. Ik heb vriendinnen voor een periode, maar ook één al meer dan 25 jaar. Blijkbaar groei je met de ene vriendin uit elkaar en de ander juist niet. Maakt vriendschap bijzonder of mijn vriendin, dat kan natuurlijk ook.
Dat die vriendinnendan weer precies je pad kruizen, dat heb ik nooit.