het glas is vol, hoe bedoelen we dat...

We kennen allemaal de beroerde uitspraak: vol is vol.
Een prachtig stukje demagogisch geneuzel. Het lijkt wat te betekenen en (en dat is voor sommige politici belangrijk) het blijft zo lekker hangen. Mensen vergeten het niet…

Maar vol, wat is vol, wat betekent vol? Zoonlief zou roepen: definieer vol.
Als ik in de spits met de Metro naar huis wil, ik woon aan het einde van de lijn en het is nog al een eindje, merk ik dat de Metro nooit vol is.
Ook al staan we als haringen in een ton, ook al heeft de ene halve gare ook nog een eclectische step mee genomen en de andere dwaas een rolkoffer weer een compleet lijk in past, het is nooit vol. Er kan altijd nog wel iemand bij.

Neem dat half volle glas, tja…ik weet niet hoor, maar of dat glas half leeg of half vol is, dat hangt volgens mij van twee dingen af.
Hoe groot is dat glas eigenlijk? Kijk als jij me een borrelglaasje limonade inschenkt, dan lest dat mijn dorst niet. Kan ik wel zeggen: “ja maar!, het was wel een vol glas!! Jippie!”, ik heb nog steeds dorst.

Het tweede wat van belang is bij dat half volle, half lege glas is natuurlijk: wat zit er in dat glas.
Niemand wordt blij van een heel borrelglas vol limonade. Maar wie wordt blij van een bierpul vol rum?? Kan je wel zeggen: “Jippie wel een vol glas en geen half glas”, maar als je dat glas op hebt, zeg je niks meer. Gegarandeerd.

Over het algemeen houden wij van het woord vol. Een volle wijn, is zeker geen vieze wijn. Een vol gemoed kan zo wel betekenen dat je een stevige boezem hebt ( en welke vrouw wil dat nu niet)als dat je even vol schiet, gaat huilen dus.

We zingen uit volle borst ( hoewel we dat misschien beter achterwege kunnen laten op sommige momenten) en we gaan er vol voor…

Je ziet er is veel met vol te doen…en ik heb het nog steeds niet gedefinieerd.