Voetbal en huiselijk geweld.

Dat voetbal en geweld bij elkaar horen, dat kun je geen nieuws noemen.

Dat dat geweld met regelmaat uit de hand loopt, is ook oud nieuws.
En dat er aan dat geweld weinig gedaan wordt, weet ik ook al lang.
Regelmatig vraag ik me woedend af, waarom die voetbalclubs niet gewoon de rekening krijgen van de ravage na een uit wedstrijd. Als je ziet wat ze aan spelers uitgeven, is het peanuts.
Nu houden rijke mensen niet van geld uitgeven, dus het is waarschijnlijk dat als voetbalclubs moeten gaan betalen, ze hun supporters wel gaan opvoeden.

Voetbal en geweld, ik vond het een oplosbaar probleem.

Tot 12 juli. De dag dat ik in een krantenbericht las, dat bij elke voetbal wedstrijd huiselijk geweld toeneemt. Nee, niet alleen als de favoriete club verloren heeft. Dan neemt het weliswaar toe, maar ook als de favoriete club wint, wordt er thuis gemept. The Economist, een Engelse krant die onderzoek deed naar dit verschijnsel, noemt alcohol de oorzaak.

Voetbal en geweld, dit is niet  een eenvoudig oplosbaar probleem…

Het gebeurt allemaal binnenskamers, je kan er de voetbalclub niet op aanspreken, en ook de supermarkt die de alcohol leverde, is onschuldig.
En toen was er op 12 juli, Engeland speelde tegen Italië, deze tweet van Kate: Als er vrouwen in het oosten van Londen zijn die zich zorgen maken over huiselijk geweld vanavond, stuur me dan een berichtje. We kunnen je onderdak bieden.”

Er verschijnen tweets van andere vrouwen, die ook een schuilplaats aanbieden. Er verschijnen tweets van vrouwen die zelf het huiselijk geweld ontvlucht zijn.

Ik kijk ernaar en denk: ja dit is een deel van de oplossing. Laten we beginnen met die vrouwen die gevaar lopen veiligheid te bieden, al is het maar tijdens de voetbalwedstrijd.
Ik zet mijn deur open: wagenwijd. En ik leg er een honkbal knuppel achter, voor het geval mijnheer dronken langs wil komen.

lees ook eens Vrouwenvoetbal of lees : Speelse liefde

• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 

Like