vlinders, het lijkt of we van ze houden, maar ik vraag het...

Niemand, maar dan ook niemand heeft een hekel aan vlinders. Integendeel, we houden massaal van vlinders. Maar niet in de natuur, denk ik. We houden van ze als plaatje, we vinden ze leuk als idee…

Want als we echt van vlinders zouden houden, dan zouden we wel massaal in het geweer komen om er voor te zorgen dat ze ook konden overleven. Dan zouden we onze tuinen volgooien met vlinderstruiken, in plaats van met betonnen tegels en een bloembak met een zielige geranium.

Goed we houden dus van vlinders als concept, zeg maar. Maar wat spreekt ons nu zo aan?
Ik zou denken: het is vertederend zo’n piepklein diertje, dat door de lucht lijkt te zweven en van die mooie kleuren heeft. Het weerloze van zo’n beest. De schoonheid.

Tegelijk blijven we pragmatische Hollanders : wanneer we zeggen : “die vlindert van de een naar de ander” , dan delen we geen compliment uit. Integendeel. Een beetje van bloem tot bloem fliere-fladderen ? Dat is ongrijpbaar. En ongrijpbaar is onbetrouwbaar, in onze degelijke Hollandse ogen.

En heb je wel eens gehoord van het zg Vlindereffect? (Een metafoor die werd gebruikt door de meteoroloog Edward Lorenz om aan te geven dat een klein effect grote gevolgen kan hebben. Bijvoorbeeld een vlinder die in Brazilië zijn vleugels beweegt kan maanden later een tornado in Texas veroorzaken…Als dat niet onbetrouwbaar is….

En dan schijnen er ook nog eens vlinders te zijn, die vergeten dat ze ooit rups geweest zijn! In ons Doe-maar-gewoon-dan-doe-je-gek-genoeg-land, een absolute doodzonde.

Maar vlinders in je buik, zal je nu roepen. Dat is toch reuze leuk?? Verliefd zijn: heerlijk !! Nu is verliefd zijn inderdaad heerlijk, maar dat gefladder in je buik niet hoor. Die worden veroorzaakt door de vraag: vindt-ie -me-wel-leuk????
Daar krijg je buikpijn van. Buikpijn vlinders zijn het.