Vergeten snoep…..

vergeten snoep

Denk jij wel eens na over vergeten snoep? Nee? Ik zeg: toch eens doen

We hebben tegenwoordig vergeten groenten: groenten die onze overgrootmoeders op tafel zetten en die wij niet meer blieven ( om even in over-grootmoeder-stijl te blijven ).
Pastinaak is zo’n groente en knolselderij en peterseliewortel. Hoewel ik denk dat die laatste wel terecht vergeten is. Wat een onding om schoon te maken is dat zeg. De aardpeer is ook zo’n knol, die niet schoon te krijgen is en waar je ook nog eens vreselijk van gaat winden. Dus ook zo’n groente die niet toevallig in de vergetelheid is geraakt.

over naar het vergeten snoep

Maar genoeg over groenten. Ze zijn gezond en daarmee hebben we het dan wel gehad.
Niet gezond en dus veel lekkerder, zijn de vergeten snoepjes of als je dat liever hebt het nostalgische snoep.

ik kreeg een vergeten snoepje

Ik ontdekte ze gisteren toen een vriendin tijdens een wandeling een rol stophoest te voorschijn haalde. Stophoest ! In geen honderd jaar meer gegeten. Een typisch geval van vergeten snoep!
Ik nam er dankbaar eentje aan en….begreep waarom dit tot het vergeten snoep is gaan behoren.
Samen met het rolletje pepermunt, dat elke zich zelf respecterende overgrootmoeder in haar tas had zitten ( naast de zakdoek en de Boldoot )
Sabbelend op mijn stophoest ( je kan hem moeilijk uitspugen) vroeg ik me af welk snoep nog meer in de vergetelheid is geraakt.
Hebben we nog van die opgerolde dropveters, met in het midden zo’n fel gekleurd bolletje?
Is er nog knalroze knal kauwgom? Of is dit echt retro snoepgoed en kan ik het alleen nog in tweede hands winkels krijgen?

vergeten snoep

van die keiharde snoepjes

Waar is bijvoorbeeld de boterbabbelaar? Een keihard snoepje waar je uren op moest zuigen en dat alleen maar naar suiker smaakte ?? Als hij in de archieven is beland als vergeten snoep: ik vind het best! Maar de dropstaaf, de dropstaaf verdient beter. Het was zo’n lange zwarte staaf, net zo hard als een babbelaar maar hij smaakte naar drop. En …..en ik kon mijn moeder er zo heerlijk kwaad mee krijgen. Want ik liet zo’n afgelebberde staaf door het hele huis slingeren…

En dan hebben we nog de chocoladereep met advocaat-vulling…de Rolls Royce onder het snoep van vroeger. Als ik die kreeg was niet mijn dag, maar mijn hele week goed…Ik heb er al honder jaar geen meer gegeten, ik ben te bang dat ik ze niet lekker meer vind…

Er was in het stadje W. destijds een snoepwinkeltje. Dat was wel een eindje lopen hoor, bruggetje over Hoogstraat in, Herengracht, Achtergracht en dan was je er. Ik ben natuurlijk nog wel eens terug geweest, in het stadje waar ik ben opgegroeid, maar ik ben het winkeltje nooit meer gaan zoeken. Net als de reep met advocaatvulling, een ilussie die ik in stand wil houden..

In dat winkeltje kom je snoep kopen voor 5 of voor 2 cent en dat was in mijn jeugd al ongebruikelijk weinig. Dus we hadden die lange wandeling er graag voor over.
Het was een klein donker winkeltje met grote trommels snoep op de toonbank. De dame van de winkel liet je met engelengeduld je snoep uitkiezen. Snoep dat volgens mij grotendeels bij geschreven kan worden bij het vergeten snoep….of valt het mee

Toppers van toen

Toverballen
Toverballen was een redelijk populair snoep onder ons. Je deed er namelijk best lang mee. En we bleven geloven in het idee dat ze van kleur zouden veranderen als je er op sabbelde…Wat helemaal niet zo was natuurlijk. Ze werden van knalrood of gif groen een lichter rood of groen en dan gewoon wit….
Maar natuurlijk, als je goed bleef kijken, dan zag je heus die kleur verandering wel!

Lange Jan
Volgens mij is de Lange jan een van de weinige snoepsoorten die gewoon nog bestaat. Vreemd eigenlijk. Het is een vrij flauw stukje snoep, vind je niet? Het had twee dingen: het was zoet en je moest er heeeel lang op kauwen..

Zure matten
Zure matten ( ik weet eigenlijk niet of ze nog bestaan) was zo’n soort snoep waarover twee kampen bestonden: voor of tegen. Je moest er echt wel van houden wilde je het kunnen opbrengen die hele mat op te eten. Het gekke was: die dingen begonnen zoet en kregen dan een heel zuur smaakje.
Je snapt het al. Ik zat in het kamp: tegen. Enals het vergeten snoep is: ik vind het best

Zwart op wit
Dat was ook snoep dat de vriendenclub in 2 kampen verdeelden..voor of tegen. Het had wel wat: een beetje poeder op je hand en dat dan er aflikken…maar ik vond die smaak net als bij zure matten echt niet lekker. Ik kan me trouwens nog goed herinneren, hoe je met een paar kinderen genoeg had aan een zakje zwart op wit… en dat heeft iets heel vertederends.

Duimdrop
Duimdrop was heerlijk! Je vouwde de drop om je duim en sabbelde het langzaam op….(waren we vroeger minder hygiënisch? Of denk ik dat maar? Of duimdrop vergeten snoep geworden omdat onze moeders het vies vonden? Hetzelfde als de snoepketting? Nee toch….

Snoepketting
Ik was dol op snoepkettingen. Je hing hem om je nek en je kon er uren lang plezier van hebben, door er af en toe een snoepje van af te sabbelen…( het paste bij mijn spaarzame snoepgedrag) Helaas, mijn moeder maakte een eind aan dit genieten…Ik kreeg er vlekken van in mijn kleren…

Koetjesreep
De koetjesreep was een duidelijk gevalletje van nep-chococla. Later, toen ik groot was, leerde ik dat er geen cacao-boter inzat. Als kind wisten we dat natuurlijk niet, maar dat het niet zo lekker was als een  echte reep, dat wisten we best. Het was in verhouding ook duur. Ik geloof dat ze wel 10 cent kostten. Maar ja, als je al heel lang geen chocola meer hebt gehad….

en tot slot…

En dan heb ik het nog niet eens gehad over de kaneelstok..hmmm 2 x per jaar op de kermis ( de zachte alstublieft, niet de harde ) genieten, geblazen Ben ik misschien wat vergeten snoepgoed vergeten? Doe me een plezier en vul mijn lijst aan!

like Like
Like
1
12 antwoorden
  1. Kristof
    Kristof zegt:

    Oh jongens! Die King muntjes daar zijn dozen vol van opgegeten vroeger! Stiekem sigaretten kopen en dan voor je naar huis ging zo een paar muntjes :-)

    Beantwoorden
  2. Marrieta
    Marrieta zegt:

    Ha, King pepermunt, twee mee naar de kerk voor tijdens de preek en niet bijten want dat knapte te hard.
    En framboosjes, die rode snoepjes waar je uren op kon sabbelen. Puur suiker maar heerlijk, vonden we toen.

    Beantwoorden

Plaats een Reactie

Meepraten?
Draag gerust bij!

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

:bye:  :good:  :negative:   :scratch:  :wacko:   :yahoo:  B-)  :heart:  :rose:    :-)  :whistle:  :yes:  :cry:  :mail:    :-(      :unsure:   ;-)