Van die kleine dingen die veel zeggen…

Er zijn een heleboel kleine dingen die veel over mensen zeggen, veel meer dan we ons vaak bewust zijn.

Die kleine signalen, daarvan zijn we ons niet erg bewust, maar ondertussen signaleren we ze wel. En…we reageren erop. Helemaal vanzelf, zonder er over na te denken…

Een glimlach bijvoorbeeld.

Wanneer iemand echt van binnen uitglimlacht zie je rimpeltjes om de ogen en de mond verschijnen. Er begint zachtjes een pret gevoel te ontstaan. Zonder dat je er eg in hebt, glimlach je mee.  Als iemand uit beleefdheid glimlacht, dan zie je die rimpeltjesalleen om de mond. Vaak trek jij dan ook je mondhoeken omhoog. Maar je herrinert je dat gesprek later niet meer als warm en gezellig.

Ontroering, ook zo een.

Wanneer iemand echt geraakt is, zie je ogen vochtig worden en je merkt dat de persoon in kwestie ook veel begint te slikken. Dat zijn onbewuste processen die horen bij het overmand worden door een sterke emotie.Wanneer je een van die signalen niet ziet, dan kan je er zeker van zijn, dat het met de emoties van die ander nog wel meevalt. Je zal ook merken dat je niet een troostend gebaar wil maken

Begroeten.

Als iemand je een stevige handdruk geeft, dan heb je te maken met een extrovert persoon, die met gemak ( en met plezier ) zijn emoties uit.
Wanneer iemand zijn hand op je schouder legt bij een begroeting, dan mag hij (zij ) je echt heel graag. Of… deze persoon wil  je graag doen geloven dat hij ( zij ) je mag. Welke van de twee het is, dat voel je vanzelf: bij de laatste voelt die hand gewoon niet fijn.
Grijpt iemand je beide handen vast, dan wil hij( zij ) echt heel dringend iets aan je kwijt. Die laatste vind ik zelf op de rand van onaangenaam…ik voel me dan gevangen. De ander wil dringend iets aan mij kwijt,maar het gaat niet over mij ( als je me nog kan volgen)

Het mobieltje

Laat je niks wijsmaken: iemand die voortdurend met zijn telefoon in de weer is, verveelt zich. En is op zoek  naar iets om te doen. Of hij /zij  is een enorme controlfreak en daar heb je ook niks aan.
Het zijn de kleine dingen die veel zeggen, want echt heus, niemand hoeft om de 10 minuten z’n mobiel te checken. En als hij /zij dat wel meent te moeten, dan mag jij er gerust wat van zeggen. Oke, doe dat niet bij pubers…

Waar wie praten zij?

Iemand die in een gesprek heel vaak IK zegt, is zeer waarschijnlijk heel eerlijk. Maar pas op, als het woord ik in elke zin voorkomt, heb je te maken met iemand die meer dan een beetje met zichzelf is ingenomen.
Het effect van dit soort gebabbel, is dat jij om je heen begint te kijken, op zoek naar een andere gesprekspartner.
Iemand die het vaak over we heeft, heeft naar alle waarschijnlijkheid een druk sociaal leven. En wil jou dat graag laten weten.
Dan heb je ook nog de mensen die steeds je zeggen. Daar raak ik persoonlijk behoorlijk van in verwarring. Over wie heeft mijn gesprekspartner het nu als hij JE zegt. Over mij? of overzichzelf?

En nog een grappig feitje tot besluit: hoe ouder mensen worden , hoe vaker ze de gewoonte hebben in de verleden tijd te praten.

lees ook: Je kan op veel manieren iemand verliezen

• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 

Like

1