Van de regen in de drup…
Ken je dat ? Van de regen in de drup ? ik heb het eerlijk gezegd regelmatig..
“Heeft u een klantenkaart ? ” , vraagt het meisje. Sinds een paar jaar ben ik een u. Daar moest ik zwaar aan wennen, dat kan ik je verzekeren. Maar goed, ik dwaal af.
Mijn klantenkaart dus…Tja….weet je je: ik werd een beetje moe van al die klantenkaarten in mijn portemonnee. Die portemonnee puilde uit.
En daarom was ik heel blij met de uitvinding van de klantenkaart app. Ik scande al mijn klantenkaarten in op mijn telefoon. Zo handig!
Wat ik vergeten was….ik neem nooi mijn telefoon mee als ik boodschappen ga doen…Ja heel vroeger toen ik hem pas had. Om manlief op te bellen met de vraag of hij een kromme of een rechte komkommer wilde…Wij moesten altijd zo lachen om die bellende huisvaders-die-ook-een-boodschap-deden…Maar goed ik dwaal af..
Nu had ik dus een handige oplossing voor het klantenkaart probleem, heb ik een nieuw probleem…vergeet de telefoon niet…
Dat noem ik dus van de regen in de drup.
Dat gebeurt mij vaker. Laatst nog moest ik om 9 uur op een basisschool in L zijn ( even mijn oude vak uitoefenen ) Ruim 10 minuten voor de trein zal vertrekken, ben ik op het station. Gaat die hele trein niet! En de volgende ook niet! Shooot er wordt op mij gerekend ! Als ik wacht op de trein, ben ik ruim 3 kwartier te laat. Mijn telefoon blijkt niet in mijn tas te zitten. ( dat is ook zoiets, die dingen kunnen alles, behalve zelfstandig in je tas springen )
Ineens heb ik een helder moment : ik neem de bus naar L! Net op tijd spring ik in de bus. En wat zie ik dan? ik zit in de bus die er een uur over doet…..De bus die bij alle bejaardenhuizen stopt.
Dit is zwaar van de regen in de drup…
Maar er is een lichtpuntje. Deze bus stopt ook vlak achter mijn huis. Daar stap ik uit. En dan brengt manlief me naar L. Met mijn telefoon…
lees ook : weet jij wat schrijfkoks zijn
of lees : dag van het gezin
Haha, Murphy :-). En ik vond het zelf op een gegeven moment ook raar dat ik ineens met mevrouw werd aangesproken….
ik vind het soms leuk die smartphone maar soms is het voor me beangstigend dat we voor alles afhankelijk worden van dat bakje!
Mijn jongste zoon (22) klaagde laatst ook al dat hij met u werd aangesproken :)
Haha dat is inderdaad van de regen in de drup! Maar gelukkig zijn er de mannen nog
Ik haat het als ik mijn smartphone niet bij heb. Ik behoor dan misschien ook tot de generatie dat niet kan leven zonder!
ik kwam er tot mijn schrik achter dat ik ook tot die generatie ga horen..
Haha zo herkenbaar, ik moest toch even glimlachen hoor :P
you make my day!
Ik kan met niet meteen zo’n ‘van de regen in de drup’ situatie voor de geest halen, moet ik eerlijk zeggen. Maar hé, gelukkig heb jij ook een man die je kan brengen als je zo in de drup zit ;)
Van de regen in de drup ken ik natuurlijk wel, maar ik zit nu te denken of ik wel eens in zulke situaties zit. Ik kan me het eigenlijk niet herinneren. nou het ik zeggen dat ik erg gestructureerd ben, mijn pasjes altijd netjes in de vakjes van mijn portemonnee, altijd mijn telefoon bij me en ga ik met het OV dan zoek ik dit to in de puntjes uit. Je kan je wel voorstellen als er dan iets mis gaat, ik meteen met ‘ de handen in het haar zit’ :)
Ik zie dat je weinig met het OV gaat….daar valt niet tegenop te plannen :-)…
Balen zeg! Het zat je ook niet mee die ochtend. Maar super dat je man je heeft kunnen brengen.