U had een keus, Gerrit Beltman
De turnwereld is opgeschrikt door de bekentenis van Gerrit Beltman, turncoach van top turnsters.
En nu staat, mijns inziens terecht, de turnwereld op haar kop.
Ik zag Gerrit op tv zijn bekentenis doen en dacht: ik ken jou vrind. Wij waren collega’s op het Ashram-college.
Kennen is een zwaar woord. Gerrit Beltman trainde top-turnsters, daar werd met ontzag over gesproken. Het hinderde dus niet, dat hij zich nauwelijks met het schoolgebeuren bemoeide…
Wanneer je meer vette roddels van me verwacht, dan heb je pech. VrouwenPower-Boulevard gaat hier weer dicht.
Verderop in mijn betoog zal duidelijk worden waarom ik deze informatie belangrijk vind om te delen.
Gerrit Beltman zegt dat….
In het tv interview geeft Gerrit Beltman aan dat hij spijt heeft en zich schaamt. Daar twijfel ik niet aan.
Waar ik wel aan twijfel, is de motivatie voor zijn handelen. Hij zegt dat hij ervan overtuigd was, dat dit de enige manier was, om topsportsters te kweken.
Waarom heeft hij zich al die jaren niet afgevraagd, of het doel de middelen heiligde?
Wanneer je alleen de top kan bereiken, door hele jonge meisjes te vernederen, te kleineren en klein te houden, moet je die top dan willen bereiken??
Natuurlijk bereik je – nooit – de top als je niet bereid bent keihard te werken. Dat staat buiten kijf. Maar moest het op die manier??
Gerrit Beltman, zegt dat hij daar ten diepste van overtuigd was. Dat vind ik lastig. Want Gerrit Beltman gaf les op een van de meest progressieve scholen van Nederland.
Een school die tegen de verdrukking in middenschool bleef, omdat wij ervan overtuigd waren, dat dat de ontwikkeling van kinderen ten goede kwam. Een school waar we leren met hoofd, hart en handen, in de praktijk probeerden te brengen. Waar vele van zijn collega’s enorm veel vrije tijd staken in het ontwikkelen van projecten, zodat kinderen leerden om hun kennis en inzicht ook toe te passen. Een school waar de ontwikkeling van een kind heilig was… Een school waar veel en diepgaand gesproken werd, over de beste methode om iets te bereiken.
Ik kan niet anders denken dan: “Gerrit Beltman, er was ook een andere spiegel dan die van de topsport mogelijk. Die lag voor het grijpen. En daar heb jij niet in gekeken. Waarom niet?”
Mijn zoon heeft ook op hoog niveau geturnd maar van dit soort praktijken was gelukkig geen sprake. Ik was ook altijd bij alle trainingen aanwezig omdat ik hem ook moest halen en brengen en het dan geen zin had om ondertussen naar huis te gaan. Ik nam mijn laptop mee om te kunnen werken maar kon dan wel mooi een oogje in het zeil houden. Wanneer je alleen de top kan bereiken, door hele jonge kinderen te vernederen, te kleineren en klein te houden, dan ben je wat mij betreft totaal verkeerd bezig en maak je de kinderziel kapot.
Ik vind het een heel heftig verhaal. Kan er dan ook niet over oordelen. Een van mijn vriendinnen van vroeger (van school) heeft ook op hoog niveau geturnd. Maar we hebben het dan over de jaren negentig. Ik heb nooit van dit soort verhalen gehoord, daarentegen weet ik niet of men dit soort verhalen wel deelde, of wellicht gebruikelijk vond? Ik weet het niet.
Ik vind het lastig om hier commentaar op te geven. Mijn nichtje turnt op het hoogste niveau en heeft met veel van deze trainers getraind. Zij zegt zelf zich niet in deze methodes te herkennen. Ik probeer me dus vooral buiten deze dingen te houden. Ik hoop vooral dat mijn nichtje gewoon weer lekker kan gaan trainen en haar droom kan waarmaken
Het is een harde wereld, nog steeds helaas. Niet alleen bij het damesturnen, maar ook bij de heren. Onvoorstelbaar. Het gaat niet om de kinderen maar om hun eigen ego. Bah.
Ik had dit niet meegekregen, maar snap wel dat je door je eigen geschiedenis met hem twijfelt aan zijn motivatie. Goed verwoord weer.
ik heb er niet veel van meegekregen maar weet wel dat de sport wereld hard en soms heel wreed kan zijn
De sport is sowieso ren aparte wereld. Er wordt veel verzwegen kihk naar mannen voetbal en homo zijn.
Ik heb het maar half meegekregen maar vind het wel heftig allemaal..