Stuurt u maar even een mailtje
wel of geen mailtje sturen, that is the question
Ken jij de volgende situatie: je hebt een vraag. Een vraag waarvan je weet dat die in minder dan 5 minuten beantwoord kan worden. Dus wat doe je? Je belt op. Een dame ( waarom altijd een dame) neemt op, luistert naar je verzoek om mijnheer X te mogen spreken. “Momentje”, zegt ze dan.
Als je geluk hebt, wordt het stil, als je pech heb wordt er een vreselijk muziekje afgespeeld. Als je heel veel pech hebt, zelfs twee keer. “Bedankt voor het wachten”, hoor je dan. ”Mijnheer X is telefonisch niet bereikbaar. Stuurt u maar even een mailtje.”
Zo’n situatie dus. Ik weet niet hoe dat bij jullie gaat, maar ik word in zo’n geval lichtelijk nijdig. Waarom moet ik mails componeren, voor iets wat ik in een paar minuten aan de telefoon heb opgelost?
Geen mailtje….
De laatste keer dat dit mij overkwam, besloot ik voet bij stuk te houden. Dus ik vertelde de dame aan de balie, dat ik gewoon een gesprekje wilde en vroeg wanneer mijnheer X wel bereikbaar zou zijn en dat ik geen zin had om een mailtje te sturen.
Nou dat was moeilijk, moeilijk, dat snap je. Maar overmorgen kon ik het proberen.
Wanneer je wil weten wat er overmorgen gebeurde, hoef je alleen maar alinea 1 en 2 nog een keer te lezen. En doe dat nog een keer als je wil weten wat er op dag 4 gebeurde.
Met dit verschil: ik kreeg te horen dat mijnheer X mij over twee dagen zou bellen.
Vol spanning zat ik die middag te wachten, ik nam mijn telefoon nog net niet mee naar het toilet…
Maar de goede lezer ziet het aankomen: wie er ook belde….niet mijnheer X.
De volgende dag zei de mevrouw aan de balie, dat ik vertrouwen moest hebben. Mijnheer X had het gewoon heel, heel druk. Waarom stuurde ik geen mailtje?
Dat had inmiddels drie redenen:
- 1 ik ben stronteigenwijs, als ik wil bellen, wil ik bellen
- 2 ik wil niet met je bellen staat voor mij gelijk aan ik wil niet met je praten. Ik zou niet weten waarom iemand niet met me zou willen praten
- 3 het is mij een raadsel waarom iemand geen tijd zou hebben om te bellen, maar wel om een mail te schrijven.
Uiteindelijk ging ik overstag en stuurde een mailtje. Binnen een uur had ik antwoord. Een volledig nietszeggend antwoord.
Ik ga dus opnieuw een mailtje sturen.
Geen wonder dat mijnheer X het druk heeft…
lees ook eens: even naar het tuincentrum
Ik heb privé een hekel aan bellen. Dan wordt het altijd zo lang en uitgerekt en daar heb ik het geduld niet voor. Zakelijk is het weer anders. Toch geef ik de voorkeur aan een mail (dan staat alles zwart op wit en zijn er geen misverstanden), maar soms is een beller wel sneller. Ik heb geen afkeer van (zakelijk) bellen dus ik doe gewoon allebei. Maar als ik weinig tijd heb mail ik liever.
Whahaha oh vreselijk! Heel herkenbaar! Ik heb mijn tenen krom in m’n schoenen staan. Ik had het laatst nog. Na 2x te hebben gemaild is het uiteindelijk telefonisch opgelost want ik werd ook erg pissig aan de telefoon!
Oh man, wat een ellende. Gelukkig hoef ik vrijwel nooit naar een klantenservice of iets dergelijks te bellen, maar ik vind het ook niet heel fijn. Vooral dat eindeloze doorgestuurd worden naar de juiste afdeling/persoon.
Ik haaat echt bellen. Maakt mij altijd zo onwijs nerveus. Mailen vind ik zo fijn. Dan kan ik alles nog even nalezen
Ik ben iemand die eigenlijk liever een mailtje stuurt dan belt, maar soms is indd iets sneller opgelost als je even belt.
Ik moet eerlijk zeggen dat ik een mailtje sturen juist wel fijn vind. Soms willen mensen bellen, maar zijn ze dan heel lang van stof. Ze gebruiken je dan als klankbord om hun gedachten te scherpen. Als ze een mailtje moeten sturen worden ze gedwongen om eerst goed na te denken wat ze nou eigenlijk willen ; )
Je schrijft altijs zo leuk! Maar wel heel herkenbaar onderwerp ook.
Hahaha dat beantwoord de secretaresse binnen een uur alsnog de mail. Alleen moeilijke mailtjes gaan naar meneer X