Stilte
Om me heen hoor ik stilte en niets dan stilte
Ik geloof dat het Billy Holliday was die zei: je weet pas hoe erg het was, als het niet meer erger kan.
Met andere woorden: pas je in het diepste deel van de put zit, snap je dat de weg erheen ook al niet deugde.
Dat heb ik nu met de letterlijke stilte die over ons land is neergedaald. Gisteren liep ik het balkon op, ik zag een vliegtuig overvliegen. En toen pas besefte ik me, hoe vaak ik een vliegtuig hoor. Ja wat wil je: we wonen onder een van de aanvliegroutes van Schiphol.
Ik hoor dagelijks vele vliegtuigen overvliegen.
ik hoor de stilte
Wanneer ik in mijn geliefde moestuin rondscharrel, hoor ik de autoweg een kilometer verderop niet. Ik was zo gewend aan het zoeven van de auto’s dat ik pas nu besef wat een lawaai ze eigenlijk maken.
Natuurlijk wist ik dat allang, maar die gedachte liet ik niet toe. Wat had ik eraan me gek te maken over de geluidsvervuiling van mijn omgeving? Ja als mijn buurjongen zijn bonk-bonk-muziek op het voor hem juiste volume draait, ja daar kan ik wat aan doen. Maar aan het geluid van de wereld? Nee, pick your battles …
Ik was natuurlijk de enige niet, met last van lawaai. Iedereen weet dat we daar last van hadden. Er zijn vele rapporten over geluid en stilte geschreven. Maar ja…we hadden allemaal toch wel recht op vakanties naar Spanje en Japan? We kunnen toch allemaal niet zonder ananassen uit Brazilië? En we willen toch zeker het hele jaar door aardbeien kunnen eten. En dus moeten de vliegtuigen vliegen en de auto’s razen. Weg stilte
Denk niet dat ik terug wil naar de jaren vijftig/zestig waarin ik opgroeide. Toen we ananas uit blik aten en aardbeien in Mei. Veel van de verworvenheden van deze tijd zijn heel erg fijn: internet, ik vind het een zegen en lang leve de mobiele telefoon, wat heeft die mijn leven een stuk makkelijker gemaakt.Maar die ananas en die aardbei kunnen me gestolen worden.
Die geef ik graag op om straks, als deze corona crisis voorbij is, wat minder last van geluid te hebben. Wat denken we met z’n allen van een geluidsvrije dag?
Het is inderdaad heel anders dan in die tijd. Het is nu best een gaos op straat met fietsen, auto’s,scooters. Soms is het we even lekker inderdaad stilte en minder mensen om je heen
Ja bijzonder eigenlijk. Ook als ik mijn ouders hoor dat er maar 1 telefoon was voor de hele wijk, dat er maximaal 5 auto’s in een straat stonden, het leek me een stuk rustiger. Maar dat valt nu ook wel op.
Wel zijn de geluiden van de buren veel meer dan gebruikelijk, dus dat valt op
Wauw wat heb je dit prachtig beschreven. Ik hou van stilte
Oh ja, dat lijkt mij zeker wel wat! Moet ik mijn kinderen ook stil zien te krijgen anders merk ik er nog niks van haha
Ik ben ook voor! Ik erger me niet eens aan het geluid, maar ik vind mooi om te zien wat deze rust met de natuur doet.
Ik ben voor! Ik het sowieso het gevoel dat de natuur een zucht van verlichting slaakt nu wij als mensen wat minder onze invloed kunnen uitoefenen…
Goed idee een geluidsvrije dag . Puur om even stil te staan bij alle dingen..
Je raakt snel gewend aan geluid, dat weet ik wel dat ik weer terug in Amsterdam ging wonen en de trams voorbij hoorde komen. De eerste nacht dacht je ik kan niet slapen, maar al snel sliep je hier doorheen. Ik vind de stilte nu af en toe wel fijn en normaal hoop ik hier erg op. Maar hoop ook snel weer op de reuring.
ik ben hoogsensitief dus van mij mag het wel die geluidsvrije dag!!