Spiegeltje, spiegeltje aan de wand
Over Sneeuwwitje en het effect van haar spiegel
Willen we niet allemaal zo´n spiegel? Zo eentje die met een stralende glimlach zegt: ”je bent de mooiste van allemaal”. Op zo’n manier dat je er geen moment aan twijfelt dat het echt waar is. Je kent deze spiegel wel, de stiefmoeder van Sneeuwwitje had er eentje. Weet je nog wel, de spiegel die zei: “niemand koningin is schoner dan gij”
Waarbij schoner natuurlijk niet betekent dat ze het langst van iedereen in bad ligt. In sprookjestaal ( en vroeger ) betekende schoner, gewoon mooier.
Alhoewel… vroeger wasten de mensen zich zelden tot helemaal nooit. Dus als iemand het eens deed, was ze direct veel schoner dan de rest en daarmee ook veel mooier. Enfin dat zullen we nooit weten.
Terug naar de spiegel.
In feite hebben we natuurlijk allemaal een soort van Stiefmoeder-van-Sneeuwwitje-spiegel. Op het moment dat we in de spiegel kijken, begint er iets tegen ons te praten. Psychologen vertellen ons dat dat onze eigen innerlijke stem is, die ons duidelijk maakt wat we voelen.
De meeste vrouwen die ik ken (mijzelf incluis) geven er de voorkeur aan te denken dat het de spiegel zelf is. Het zal toch niet onze eigen innerlijke stem zijn, die ons influistert dat onze wangen te bol zijn, onze haren te stijl, onze onderkin te duidelijk zichtbaar en dat die jurk ons niet staat??
Nee, zo lelijk denken wij niet over onszelf. Dat doet echt die spiegel…
De spiegel-van-de-stiefmoeder-van-Sneeuwwitje was ook genadeloos eerlijk En daar kunnen we wat van leren. Want die eerlijkheid was, achteraf gezien, een zegen.
Laten we eens kijken…
maar sneeuwwitje!
Boze Stiefmoeder staat voor de spiegel, kamt haar haren, stift haar lippen, trekt haar kraagje recht en zegt tevreden: “spiegeltje, spiegeltje aan de wand, wie is het schoonste van het hele land?” Ze wacht op het welbekende: “niemand koningin is schoner dan gij”
Maar dan zegt de spiegel ineens niet meer: “malle meid, je weet toch dat jij de knapste en de mooiste en de leukste bent van allemaal?”
Nee, die spiegel zegt : “Sneeuwwitje over de zeven bergen, bij de zeven dwergen, is duizend maal schoner dan gij”
Daar zit je dan als koningin voor je toverspiegel
Nou ja de rest weet je. Stiefmoeder nijdig, maakt een giftig appeltje, Sneeuwwitje belandt in een glazen kist met die zeven dwergen er huilend om heen. Narigheid alom.
Had die spiegel zijn grote mond gehouden, dan was er niks gebeurt. Dan had de boze stiefmoeder nog een vleugje poeder op haar neus gedaan. En daarna was ze gewoon een potje gaan toveren om het personeel te pesten.
Dan veegde Sneeuwwitje nog altijd de vloeren in het dwergenhuisje, maakte de dwergenbedjes op en kookte de pap. Een saai leven misschien, maar niet dodelijk. Gewoon alledaagse dwergenzorg, zal ik maar zeggen.
De prins was voorbij gegaloppeerd en had naar alle waarschijnlijkheid, dat minuscule dwergenhuisje geen blik gegund. En als hij dat al gedaan had, had hij vast dat meisje dat de pap stond te roeren niet opgemerkt. Over het algemeen letten prinsen eerder op prinsessen dan op keukenmeisjes.
Alles had in pais en vree door kunnen gaan. Nou ja, misschien niet in het paleis, waar de boze stiefmoeder weinig geliefd was, maar verder geen vuiltje aan de lucht.
Happy ending?
Zouden we dat een happy end kunnen noemen…Volgens mij toch niet helemaal.
Kijk eens wat er allemaal niet gebeurt was als Sneeuwwitje geen hapje had genomen van dat giftige appeltje. Dan was dat stukje appel ook niet in haar luchtpijp blijven steken. En was ze dus nooit in dat glazen kistje beland, met de zeven dwergen er heftig snikkend omheen. De prins was haar huisje voorbij gegaloppeerd en had haar geen blik waardig gekeurd. Laat staan dat hij haar wakker had gekust.
En dus hadden ze dan nooit nog lang en gelukkig geleefd. De boze stiefmoeder was niet van nijd gestorven, wat heel sneu was voor het paleispersoneel die met haar opgescheept bleven zitten.
Zo zie je maar, als dit sprookje ons iets leert, is dat het op termijn echt wat oplevert als de spiegel eerlijk is.
En dat weten we diep in ons hart ook heel goed. We kijken in de spiegel en zien wat er nog moet gebeuren….En onze reactie daarop is telkens anders. Soms laten we de spiegel sweet little lies fluisteren, soms laten we hem ons een schop onder onze derrière geven en andere keren vertellen we hem dat-ie gek is.
En wil je me nu even excuseren? De spiegel wijst mij erop dat ik wel eens wat aan mijn haar mag doen. Ik ga de kapper bellen.
Bij mij hangt er één spiegel in de badkamer. Voornamelijk met water ondergespat. Zeer heerlijk geschreven.
dank je wel voor het compliment
Ik vond laatste de quote: “ mirrors are just glass and you are more than that” en daar ben ik het mee eens. Soms vind ik mezelf mooi maar meestal maakt de spiegel me depressief lol
Gelukkig heb ik bijna geen spiegels in huis. Veel plezier bij de kapper!
Een mooie levensles in dit sprookje dus uiteindelijk! Ik houd van sprookjes.
Haha heerlijk! Ik moet wel toegeven dat mijn spiegel bij voorkeur in een omgeving staat met wat opbeurend licht. Haha!
hoe verzin je het indd elke keer weer :D maar ik heb ook een rete eerlijke spiegel!
dank je wel voor het complimentje! vind ik erg leuk
Wat een mooie wijze les. Elke keer vraag ik me weer af waar haalt ze de vraagstukken vandaan?
ik weet niet waar ik de vraagstukken vandaal haal, eerlijk niet…
Hahaha! Ik weet niet of ik wil dat mijn spiegel zo eerlijk is hoor! Ik heb erg genoten van je stukje. Veel plezier bij de kapper!