Ruzie is een onweersbui.

Onweersbuien, zijn niet te voorkomen. Ze  ontstaan door wrijving tussen sterk stijgende warme lucht en sterk dalende koude lucht. En we accepteren allemaal dat daar niks aan te doen is. We verwijten het niemand, we hebben er geen actiegroepen tegen opgericht. Het is zo.
Bij tijd en wijlen dondert en bliksemt het

Is er iets mooiers dan een stevig onweer?  Wedden dat jij ook naar buiten gaat zitten kijken, met open mond genietend van dit enorme natuurgeweld. Donder en bliksem, genadeloos kletterende regen, de natuur is boos op haar best. Ze is groots en indrukwekkend.

En dan trekt het onweer over….het rommelt nog even na in de verte, je ziet nog een vage flits.. Maar hier is het al stil. Kijk eens hoe rustig en schoon gewassen de wereld erbij ligt, als was dit de eerste dag in een nieuwe wereld.

Net als de onweersbui

Net als een onweerbui, is ruzie in dit leven niet te voorkomen. Dat jij toevallig sterk stijgende warme lucht uitademt en de ander sterk dalende koude – of omgekeerd – daar kan je niks aan doen.
Dat die luchten botsen is een gegeven. Dus dat wij mensen ruzie maken, het is niet te vermijden.
Maar het – net al bij een onweersbui – heeft heus niet alleen nadelen.

Want, als alle dingen zijn geroepen, geschreeuwd en gesist, als er met deuren is geslagen, indrukwekkend met vuisten op tafel is getrommeld en er heel hard is gehuild…dan trekt de ruzie over. Het rommelt nog even na, in een hikje en een jamaartje. En dan is het stil.

En ineens ligt de wereld er bij als een nieuwe dag, een dag. Dat is de grote kans die een ruzie je biedt.
De rommel is weg gedonderd, de  boosheid is weg geflitst, de regen heeft alles schoon gespoeld. Je kan met z´n tweeën opnieuw beginnen. Van voren af aan. Ouder en wijzer.
Je hoeft die kans alleen maar te grijpen.

lees ook eens: wandelen maakt gelukkig

• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 

Like