Regen, alsjeblieft, het is zo droog..
De aarde van de tuin is gebarsten zo droog is de grond, de appelbes ziet bruin, de kapucijners hangen slap…
We gieten ons suf, en de bodem van de waterton is in zicht.
De verpletterende dorre droogte van vorig jaar staat ons nog steeds helder voor de geest.
Zo’n zomer dat je zo blij bent dat je niet echt van je moestuin moet eten.
Ik heb een moestuin omdat ik het fijn vindt. Het geeft zo’n voldoening je eigen
krop sla te oogsten. En weet je dat verse sla knappert ( en dat komt niet door
het zand, dat er natuurlijk ook in zit)
En heb je wel eens een bloemkool zien groeien? Op een gegeven moment begint
zich in het groene blad een klein wit bolletje te vormen. Een hoofdje…en dat
groeit dan langzaam uit tot een dikke gezellige grote witte bol, nog steeds
omringd door fris groen blad. Zo mooi
Maar ik dwaal af: vorig jaar hadden we een kletsnat
voorjaar. De aarde sopte, de piepers verzopen en de regentonnen liepen over. De
enigen die er echt van genoten, waren de slakken. Ze kwamen in grote getalen. En
kennelijk kweken wij fantastische groenten, ze aten alles op…
Daarna werd het droog. En het bleef droog, en het bleef droog. Zo droog dat
gieten nauwelijks meer hielp.
De laatste twee weken begonnen manlief en ik ons serieus zorgen te maken: weer zo’n droog jaar?? Nee toch ? En toen er eindelijk een bui kwam stortte die ergens in Overijsel 8 mm water en sloeg de rest van het land over. Hoe gemeen kan zijn.
Maar hoera, gisteravond begon het te regenen. Op de juiste
tijd. Toen ik in bed lag.
Vanmorgen regende het vrolijk verder. Hindert niks, dankzij de spoorwegstaking,
ga ik nergens heen.
Blij kijk ik naar die grote dikke druppels, die door de aarde zo gulzig worden
opgeslokt.
Regen! Nooit geweten dat ik er zo blij mee kon zijn
lees ook eens : de winter en de tuin
Nou we hebben genoeg regen vandaag, willen jullie ook nog wat onweer erbij?
De regenton stroomt weer vol, dus kunnen we vooruit als het droog wordt.
Morgen kan ik de Mangold weer oogsten, de venkel groeit als kool net als de bietjes en de sla.
De Tomaten gaan een stuk langzamer, de komkommer is opgegeten door slakjes die ‘s nachts stiekem de bladeren opvreten 🤪
inmiddels hier ook, en het was nodig!!
We kunnen best wat regen gebruiken, die paar kleine buitjes die we hier de afgelopen weken hebben gehad zijn echt onvoldoende. Het viel me vorig jaar tijdens de zomerdroogte al op: he in Nederland en we snakken naar regen. Ik kon me niet herinneren dat ooit eerder te hebben gehad.
Goed om te lezen dat ik niet de enige ben die zo van regen houdt. Ja, een volkstuin. Te droog, te nat, maar o zo heerlijk om erin te werken en van te eten.