De positie van de vrouw in de Romeinse tijd.
Lezend over de vrouw in de Romeinse tijd valt me op hoe veel parallellen er zijn met onze tijd. Eigenlijk hebben wij vrouwen eeuwenlang weinig tot niets bereikt. Dat schiet me door het hoofd als ik lees dat rijke Romeinse vrouwen les kregen, maar dat de lessen stopten zodra de vrouw trouwde. Zoals bij ons de baan van een vrouw stopte als ze trouwde. Vergis je niet dat is nog maar 60 jaar geleden. Romeinse vrouwen trouwden ze vaak al als ze 15 waren. De man waarmee ze trouwde was meestal ouder, tussen de 20 en de 35 jaar. Zie je, alweer niks nieuws onder de zon, alleen die Romeinse jongens hoefden zich klaarblijkelijk niet te schamen voor hun groene blaadje.
Wanneer ik in dit stuk praat over de Romeinse vrouw, dan heb ik het wel over de rijke Romeinse vrouw, arme vrouwen mochten vooral werken. En daar is niet zo heel veel over bekend. Arme vrouwen was duidelijk geen boeiend onderwerp voor de beroemde Romeinse filosofen.
Een vrouw in het Romeinse rijk viel onder het bewind van haar vader en daarna van haar echtgenoot, dat deden wij ook tot in de 50-er jaren van de vorige eeuw…Echter in die romeinse tijd gebeurde er iets interessants. Het kwam steeds vaker voor dat een vrouw niet onder haar man’s bewind kwam te staan, maar onder dat van haar vader bleef. Ze nam dan haar man’s niet aan en bleef de naam van haar vader dragen “Maakt-ut-uit” zal je denken. Veel ! Als de vader stierf, was de vrouw in feite eigen baas. Dat betekende dat ze dat wat ze van haar vader erfde, zelf kon houden, ze kon ook een testament opmaken. Dat gaf natuurlijk enorm veel aanzien.
Over scheiden werd in de Romeinse tijd niet al te moeilijk gedaan: zowel man als vrouw mochten dat aanvragen. Vroeg de man de scheiding aan, moest hij de bruidsschat teruggeven. Dat vond ik wel een mooi detail, wat van respect voor de vrouw getuigt.Â
hou je van geschiedenis? Lees kuisheidsgordel fictie of feit?
Plaats een Reactie
Meepraten?Draag gerust bij!