Pippi Langkous wordt secretaresse. Geschreven door Ingrid Verbakel
Vele teleurgestelde reacties volgden een tijd geleden op het bericht op Facebook dat de jeugdige actrice die zo mooi uitdagend en ontwapenend Pippi Langkous speelde in de gelijknamige kinderfilm, op volwassen leeftijd in Zweden secretaresse werd. Waarom eigenlijk die teleurstelling?
Ik denk dat mensen in de richting denken van de overtreffende trap in het leven. Ook al weten ze in hun hart dat het zo niet werkt. Het leven als een opgaande vloeiende lijn? Het is meer een zigzaggende met hoogte- en dieptepunten. Een groots en meeslepend leven leiden als secretaresse? Dat kan niet, oordelen verder veel mensen. Dit beroep staat bekend als dienstverlenend werken, in de schaduw van ‘de baas’. Bazen zijn er trouwens nog steeds, ook in Het Nieuwe Werken, en in de zogenaamde ‘platte organisatie’. Maar daarover een andere keer.
Poortwachter
De secretaresses die ik ken, combineren heel veel functies in één. De mensen waarvoor ze werken, missen ze wanneer ze ziek zijn of met vakantie. Secretaresses zijn bijvoorbeeld ook poortwachter: zij selecteren of je hun baas te spreken krijgt of dat er een afspraak in te plannen valt. Veel secretaresses zijn van naam veranderd. Ze heten nu ‘officemanager’, ‘personal assistant’ of hebben nog mooiere benamingen.
Als journalist is het zaak om secretaresses aan de telefoon te vriend te houden. Vaak doen zij als ‘manusje van alles in de organisatie’ ook nog een stuk communicatie of pr erbij. Zij zijn de baas over de agenda van de baas. Een positie die macht verschaft.
Duurzaamheid
Voor een hoofdartikel over duurzaamheid in een regionaal ondernemersblad, probeerde ik een keer een afspraak te krijgen met het hoofd van het Ecologisch Instituut in Wageningen, Dit is Louise Vet, een zeer druk bezette en energieke dame die het in 2011 voor elkaar kreeg om het meest duurzame gebouw van Nederland te laten bouwen.
Het koste een aantal weken van getelefoneer en ge-e-mail met drie secretaresses totdat de afspraak rond was. Ik kreeg samen met de fotograaf anderhalf uur de tijd voor een korte rondleiding door het gebouw, het maken van foto’s en het interview. Daarna ging zij op ‘sabbatical’. Als je nu denkt dat ze wat ging luieren op een tropisch eiland, heb je het mis. Ze ging maandenlang in de Verenigde Staten werken.
Vriendelijk en vasthoudend
Ik heb deze afspraak alleen voor elkaar gekregen door vriendelijk en vasthoudend bij haar secretaresses vol te houden dat ik echt een interview met haar wilde. Dat ik graag haar mening over duurzaamheid en haar tips voor ondernemers hoorde en dat ik een mooi verhaal ging schrijven. Dat ze dit verhaal natuurlijk voor publicatie kon meelezen en dingen kon veranderen in de tekst. En dat deze veranderingen uiteraard verwerkt werden in de definitieve tekst. Zoals ik nu al vijfentwintig jaar doe. Sterker nog, als iemand zegt: “Ik vertrouw jou, ik hoef het niet vooraf te zien”, zeg ik dat “het niet om vertrouwen gaat”. Ik wil gewoon dat degene de tekst nog even op de inhoud checkt, voor de zekerheid.
Via een zigzagsteek terug naar de actrice achter Pippi Langkous. Ik hoop dat ze het naar haar zin heeft als secretaresse en een boeiend privéleven heeft. Eens een actrice, altijd een actrice? Nee dus. En of dat een bewuste keuze is of een samenloop van omstandigheden, boeit mij eigenlijk niet. Jou wel?
Ingrid Verbakel
Tekstschrijver & Schrijfcoach
www.ingridinterviewt.nl
lees ook: loonslaaf of mazzelkont
Plaats een Reactie
Meepraten?Draag gerust bij!