Overeenkomsten en Verschillen
Midden in een gesprek roept een vriendin verontwaardigt. Ik lijk helemaal niet op jou!”“Het is maar net hoe je er tegen aankijkt”, antwoord ik vlotjes.Dat zeg ik niet zomaar, ik geloof namelijk dat je in alle gevallen net zo goed naar de overeenkomsten kan kijken, als naar de verschillen. In wezen is ieder mens uniek, maar dat betekent niet, dat er naast de verschillen, ook overeenkomsten bestaan.
Mijn ervaring is dat het leven een stuk aangenamer wordt als je je op de overeenkomsten richt, maar daar denkt niet iedereen zo over. Dat is ergens ook wel begrijpelijk.
Bij een groep willen horen is een menselijke eigenschap.En groepen hebben nu eenmaal hokjes nodig. Als je zou willen kan je alles in drie hokjes onderbrengen. Bijvoorbeeld: mannen, vrouwen en kinderen, of mensen met blauwe, bruine of andere kleur ogen. Mensen met stijl haar,mensen met krullend haar en kale mensen. Vis of vlees of vezel eters, nou ja zo kan ik nog wel even door gaan. Om mensen in die hokjes onder te brengen hoef je dus alleen te kijken naar die specifieke eigenschappen,die de hokjes definiëren.
over overeenkomsten
Mensen die in overeenkomsten denken, zoals ik, hebben vaak wel genoeg aan drie hokjes per definitie, maar de verschil-denkers vinden al snel dat iemand die in een ander opzicht van hen verschilt en die dus niet in hun hokje zou mogen passen. De verschi denkers hebben eigenlijk behoefte aan veel meer hokjesdan drie.
Als je er vanuit gaat dat iedereen uniek is, dan heb je dus net zoveel hokjes nodig als er mensen zijn.En dat zijn er wel heeel erg veel…
Als je dat dan weet combineert met de behoefte om ergens bij te horen, dan ga je dus op zoek naar overeenkomsten.Je accepteert dat er verschillen zijn, maar je legt de nadruk op de overeenkomsten. Je krijgt dan van die overlappende cirkels, die we allemaal nog wel kennen van de verzamelingenleer, die we in de brugklas bij wiskunde kregen.
Het feit dat je in de groep met blauwe ogen thuis hoort zegt helemaal niets over al je andere eigenschappen. Als uniek mens pas je dus in vele hokjes en al die hokjes deel je met andere mensen, alleen in een steeds wisselende samenstelling.Door je op de verschillen te concentreren sluit je mensen buiten, door juist naar overeenkomsten te kijken haal je mensen binnen. Je zou kunnen zeggen, dat de overeenkomstdenkers een positievere kijk op het leven hebben,dan degene die zich op de verschillen concentreren.
Ik ontvang iedereen warm in al mijn verschillende hokjes,met uitzondering van mijn pashokje. Daar ben ik graag alleen met mijn uniek imperfecte zelf.
Meer lezen over hokjes denken? lees hier !of lees je liever : ruzie in de supermarkt?
Plaats een Reactie
Meepraten?Draag gerust bij!