vrouwenpower
Wat een heerlijk woord toch! Veel leuker als ‘vrouwenmacht’. Gewoonlijk ben ik niet zo van de ver-engels-ing van onze prachtige taal, maar in dit geval wel. Vrouwenmacht klinkt zo anders. Zo hard. Onwezenlijk ook. Of verbeeld ik me dat maar? Misschien komt het door het woord ‘macht’. Ik geef toe dat dit woord negatieve associaties bij mij oproept. Maar is dat wel waar? En zo ja, waar komt dat door?
Het is makkelijk om te zeggen dat alle machthebbers in de wereld er maar weinig van bakken. Er zijn genoeg landen waar één iemand het voor het zeggen heeft. Als dat iemand is die het beste met het land voorheeft, is daar niets mis mee. Maar vaak heeft zo iemand een ietwat andere kijk op wat goed is voor een land dan ik. Maar ook dat is niet objectief. Ik heb ook zo mijn referentiekader van waaruit ik mijn mening vorm geef. En dat referentiekader behept maar één voorbeeld: het land waarin ik geboren ben. Waar de macht door middel van de democratie verdeeld is over een afspiegeling van de bevolking.
‘Machthebber’, weer zo’n woord dat mij aan het denken zet. Hoe wordt iemand een machthebber. Krijgt hij de macht, zoals hier? Of eigent hij die zich toe? En wat zegt dat dan van degenen over wie zo’n iemand de macht heeft? De macht hebben suggereert dat diegene altijd de baas is, anders had je de macht niet. Is dat verkeerd? Ik denk van niet. Ik denk dat het ertoe doet hoe je ermee omgaat. Ik heb een aantal leidinggevenden gehad die allemaal op een of andere manier ‘macht’ over mij hadden. Om ze machthebber te noemen gaat misschien te ver, maar toch, zij waren wel de baas. En ik zie op microniveau wel degelijk overeenkomsten.
En wat me het meeste bij is gebleven, is die ene vrouwelijke leidinggevende. Hard waar nodig, zacht waar mogelijk, zo zou ik haar willen omschrijven. Niet alleen het belang van de organisatie stond voorop maar ook mijn belang als medewerker. En dat voelde ik. Eerlijk, recht door zee. Je wist waar je aan toe was en je wist, iedereen was voor haar gelijk. Niet hetzelfde! Maar gelijk. Haar manier van leidinggeven heeft haar gebracht tot aan de top en nog steeds draait de organisatie als een tierelier.
Dat noem ik pas vrouwenpower! Of vrouwenmacht? Het woord klinkt vriendelijker dan toen ik aan deze column begon. Met macht is niets mis. Macht is neutraal. Machthebbers? Niet! Zij hebben altijd belangen. Goede of slechte. Obama versus Trump, Ghandi versus Poetin, Greta versus Thierry.
Om bij Greta Thunberg te blijven: heeft zij power of macht? Ik zou zeggen beiden! De power om als eerste te gaan demonstreren tegen het tekortschietende klimaatbeleid en macht…, die kwam vanzelf. En bewijst de Vrouwenpower pur sang.
lees ook van Anneke: beetje schrijven en vooral veel schrappen
Ik vind power veel sterker klinken dan macht.
Van mij mag het gewoon ‘macht’ heten. Macht associëren we vaak nog met mannen en dat mag best veranderen. Maar wat Greta heeft vind ik dan weer niets met macht te maken hebben. Noch met kracht… maar dat is misschien heel persoonlijk
Power klinkt idd veel mooier dan macht. Macht is zoiezo nooit goed.
Net zoals Lodi hierboven vind ik ‘power’ ook mooier klinken dan macht. Er is al veel te veel onheil gebeurd door dat ene kleine woordje, denk ik zo.. Zelf werk ik in een mannenbastillon, dus we moeten ons vrouwtje staan!
Het woord machthebber klinkt zo best voor mij. Girl power heeft wel iets positiefs daarentegen.
Power klinkt mij mooier en fijner dan macht, bij macht denk ik meteen aan de macht pakken. Van alle leidinggevende die ik heb gehad, vond ik de vrouwen ook zeker de meer vrouwerpowers en fijner mee te werken dan de mannen.