Over soapserie kijken: ik snap het!
“Hoe heette”, vroeg de moeder van een vriendin waarbij vriendin en ik in de tuin zaten, “die soapserie ook al weer die, die Amerikaanse, die in Dallas speelde?”
“Dallas !”, riepen wij gelijktijdig. En verloren ons in herinneringen. Opvallend genoeg blijven de slechteriken goed hangen. Hoe die lieve blondjes ook al weer heetten, dat moesten we opzoeken…
waarom kijken we een soapserie?
Wat is dat toch, dat we zo graag onderuitzakken voor een soapserie. Even mee leven met totaal onrealistische karakters? Met een vriendin samen was ik verslaafd aan Flying doctors. Na de wekelijkse aflevering op zondag avond, belden we elkaar op en bespraken hoe groot de kan was dat Kate en Jeff elkaar eindelijk zouden vinden. Daarna ruilden we oplossingen uit het cryptogram van zaterdag.
pa kijkt niet mee
Ik weet nog dat ik samen met dochterlief toen die nog een lief klein pubertje was de ultieme Nederlandse soapserie Goede Tijden Slechte Tijden keek.
We gingen er elke avond heerlijk voor zitten. Twintig minuten bizar lief en leed en altijd eindeloos uitgesponnen plots.
Manlief keek nooit mee. Hij zat op de bank, las zijn krant en mompelde dan met regelmaat: “zo gaan die dingen toch helemaal niet. Zo zeg je dat toch niet’ ( maar hij keek dus niet mee)
dus dat is het !
Maar wat is het toch dat ons verleidt elke dag of elke week op een vast tijdstip voor de buis te zakken en een soapserie te kijken? Behoefte aan ontspanning is het niet, er is genoeg ander vermaak op de buis.
En toen, de volgende ochtend zat ik bij die vriendin in de tuin. Koppie koffie, rustig wakker worden. Ze woont buiten in een bosrijke omgeving. Met vogeltjes. Veel vogeltjes. Mijn vriendin hangt pinda’s voor ze op en vetbollen en een pot pindakaas. Kool en pimpelmezen, twee roodborstjes, een stelletje mussen. een merel en een boomklever vlogen af en aan. Ik bleef kijken.
“Het is net een soapserie”, zei ik tegen mijn vriendin. “je weet dat ze komen, die vogeltjes, maar je blijft kijken uit angst dat je iets mist”
En nu snap ik waarom we een soaperie kijken
Wat ik altijd als het grootste voordeel van een soap heb beschouwd is dat je het kan volgen zonder te kijken. Al mis je een heel seizoen, dan nog is het wel te begrijpen. Ik geloof niet dat ik ooit een volledige aflevering van Dallas heb gezien, maar door de voorbeschouwende flitsen heb ik het prima kunnen volgen.