Ook mijn kat kan schrijven…
Schrijven, een vak apart
Jarenlang regisseerde ik een grote schoolmusical per jaar. Zo eentje waar alles bij elkaar 150 mensen bij betrokken waren.
Menigmaal overkwam het me dat er iemand naar me toe kwam en zei: “Weet je wat ook leuk zou zijn, als je…” Daar kon je me nou zou nijdig mee maken. Een regie is een geheel, met alle je ter beschikking staande middelen, probeer je een verhaal over te brengen. Of nog belangrijker: een gevoel. Daar is over nagedacht. Dus is het onbeleefd om er een detail uit te halen en te zeggen dat dat beter kan…
Vreemd genoeg, gebeurde dit nooit bij mijn collega muziek. Nou nooit eens dat iemand zei: “Die violen kunnen best een terts hoger…”
Mijn conclusie was dat mensen het gevoel hebben dat tekst en praten iets is, wat we allemaal kunnen en muziek iets waar je voor door geleerd moet hebben.
Collega?
Dit fenomeen besprak ik met een vriend die journalist is. Hij veerde op en herkende het probleem onmiddellijk. “Hoe vaak ik niet hoor: ik ben eigenlijk uw collega”, riep hij. “En dan schrijf thij het halfjaarlijkse krantje van de duivenvereniging vol!”
We waren het eens: het geschreven en gesproken woord, is van iedereen.
Dit alles was voor het grote blogger tijdperk. Bloggers bestonden nog niet. Als er een groep is, die zich het woord heeft toegeëigend, dan zijn dat toch wel de bloggers.
Bloggers schrijven wat af. Heel veel hele leuke, grappige, ontroerende of informatieve blogs. Ook hele saaie blogs, van die: en toen en toen blogs.Of blogs over de aanschaf van een schuursponsje.
Wat ik echt heel erg vind zijn die blogs die eindeloos doorgaan. Laatst zag ik serieus een coach die haar leerlingen de raad gaf, gewoon maar door te typen wat er in je opkwam. “Ja hoor”, denk ik dan “ook mijn kat kan schrijven”. Echt waar, ze kan eindeloos op het toetsenbord slaan en ik durf aan te nemen dat ze gewoon schrijft wat in haar opkomt.
Zonder dollen: het woord is van ons allemaal, maar goed met woorden kunnen omgaan, dat is een vak apart!
lees ook: vrouwen verdienen minder dan mannen
Helemaal met je eens. Ik heb al gemerkt dat er veel bloggers zijn die menen dat ze ‘schrijvers’ zijn omdat ze zich dagelijks bezighouden met het uittypen van artikels. En hoewel we inderdaad wat afschrijven zegt dat, zoals je hier aangeeft, helemaal niet dat we ook effectief goed met woorden kunnen omgaan.
dank!