Omzien om vooruit te zien

Over omkijken, vooruitkijken en de vraag die je niet mag stellen.

Soms gaat er ergens in een organisatie of in een familie iets mis. Gewoon, loopt niet lekker, geeft gedoe, kost geld.
Je kent het wel. Het is vervelend, iedereen boos en gebelgd,  maar het lost zich wel weer op.

In de loop van mijn leven heb ik geleerd dat er een vraag is die je dan beslist niet moet stellen.
De eenvoudige vraag: “hoe heeft dit nu kunnen gebeuren?”

Ja, je zou denken, dat is de meest voor de hand liggende vraag, die je maar kan vragen en het is nog een nuttige vraag ook. Immers, als je weet hoe en waarom de situatie uit de hand kon lopen, weet je hoe je haar de volgende keer in de hand kan houden. Ja toch? Of ben ik nu gek.
Nee dat ben ik zeker niet.

een logische vraag

Het is een heel logische vraag, maar mensen willen hem niet horen. ”Nou ja”, zeggen ze dan. “wat heeft nakaarten nu voor zin?” Of: ”we gaan toch geen zwarte piet zoeken zeker? Het is nu gebeurd hoor, over en uit.”

Verbijsterd was en ben ik over zulke uitspraken.Waarom zou je die vraag niet stellen. Hoe kan ik het morgen beter doen, als ik de fouten van gisteren niet goed heb doorgrond? Het verleden is er om van te leren en daar heeft Zwarte Piet geen roetveeg mee te maken.

Ik wens jullie allen toe, dat je vandaag met een oliebol en een restje bubbels op een heerlijk rustig plekje gaat zitten. Dat je dan omkijkt naar 2019 en zegt: Dank je wel 2019. Dit is wat ik van je geleerd heb. Hier zijn de zaken die ik nooooooit meer hoop mee te maken. Die zaken, die ik in ieder geval anders zal doen. Dat beloof ik mezelf plechtig
Dit zijn de zaken die me ontroerd, verbaasd en verrukt hebben.
Die neem ik mee. Welkom 2020!

• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 

Like