Oliebol, Sentimental journey
Pssssssttt….he jij daar, wil jij weten hoe je de aller, aller lekkerste oliebollen van de hele wereld kan eten?
Ik zal je vertellen hoe je dat voor elkaar krijgt. Je zet ze op oudejaarsavond in een vuurvaste schaal op de kolenkachel.
En daar laat je ze gewoon staan.
Wanneer je de volgende ochtend uit je bed komt – een beetje duf, want het is natuurlijk enorm laat geworden de vorige avond – is je eerste gedachte: “Er zijn nog oliebollen!”
En dan huppel je in je pyjamaatje naar beneden. Daar is de hele huiskamer al volledig onttakelt. Papa is bezig de kerstboom de deur uit te werken. Maar op de kachel staat….juist ja. Die schaal met oliebollen. Als je echt, echt geluk hebt, zit er zelfs nog een appelflap in. Die zijn nog lekkerder, daarom blijven ze zelden over.
En terwijl papa moppert op die onhandige boom, mamma zucht over al die kerstnaalden op de vloer, kruip je in een stoel en ontbijt met een oliebol.
Het nieuwe jaar is nu echt begonnen. We gaan naar het Nieuwjaarsconcert kijken.
Denk niet lieve lezer, dat ik last heb van “vroeger was alles beter”. Vroeger aten we zo weinig oliebollen, dat we blij waren als er na oudejaar nog een paar over waren, toen waren we nog dankbaar… en dat soort – ahum – geneuzel.
Ik ben reuze dankbaar dat kolenkachels tot het verleden behoren, wat een rampen dingen waren dat. Dat je tegenwoordig wintermaanden lang op elke straathoek oliebollen kan kopen, ik koop ze nooit, maar waarom zou een ander dat niet mogen. Als iemand wil kan hij elke dag een verse warme oliebol scoren ! Geniet ervan, is mijn advies.
Wat ik mis, heeft niets te maken met vooruitgang maar alles met ouder worden. Dat kind dat haar bedje uit huppelde op weg naar de laatste oliebol, wetende hoe de dag zou verlopen en zich daarin koesterend, ik ken haar nog steeds. Maar ik ontmoet haar te weinig.
lees ook eens : ik kan het niet uitleggen
Love oliebollen! Standaard vers gemaakt door mijn oom op oudjaarsdag. Dat is echt traditie en die wil ik dan ook hebben. Afgelopen oud-nieuw was ik in Antwerpen en daar hadden ze ze niet. Speciaal op 3 januari naar de stad gefietst om nog oliebollen te eten haha
hahaha, dat snap ik helemaal!
Oh nee, wat vaker op bezoek bij je jonge ik dan maar! Heerlijk om terug te kijken.
oooh, deden jullie de kerstboom al weg voor nieuwjaar? Bij ons blijft hij zeker tot Driekoningen (6 januari – mijn verjaardag ;)) staan!
Mooi verhaal :)
aaaah je ontmoet haar te weinig?? Ik denk dat je daar prima eens iets aan kunt doen.
Dat kind vind het namelijk helemaal geweldig wanneer haar grotere ik eens komt buurten. Gewoon om weer even kind te zijn. En het meisje te laten weten dat het later echt goed komt. Ook zonder kachel en oliebollen die liggen te wachten.
ps: wij hadden dit jaar inderdaad ook bollen over. Die smaakte prima na ze wat opgepiept te hebben in de oven. Lekker. Ik begin eigenlijk weer trek te krijgen haha.
ik denk dat je helemaal totaal gelijk hebt! en die grote ik vind buurten bij de kleine ik ook heel knus!
Zolang ik me kan herinneren maken mijn moeder en oom elk jaar op oudjaarsdag zelf oliebollen voor de familie.
Dit jaar hebben we met Kerst oliebollen gegeten. Met de Oud & Nieuw boodschappen zijn we ze helemaal vergeten
Ik kan me heel goed voorstellen dat je dit mist! Het klinkt namelijk echt heel fijn.
Ik heb dit jaar volgens mij maar 2 oliebollen gegeten. Dat valt alweer mee, haha. Vind het niet altijd lekker, maar af en toe.
Mijn dochter maakt met opa zelf oliebollen en appelflappen en die smaken heerlijk. We zitten meestal in een huisje op een park en nemen alle spullen mee.