Ode aan mijn baggy…
ik ben dol op mijn baggy broeken, ze verdienen een ode, eerlijk waar
Ik kijk naar hem en kan maar een conclusie trekken: het kan niet meer…
Alles heb ik al geprobeerd, vorige zomer, heb ik een brede elastieken ceintuur gebruikt om hem op zijn plaats te houden. Zijn klassieke elastieken boord was toen al behoorlijk uitgerekt. Maar nu is het helemaal hopeloos.
Ik staar naar zijn prachtig grijsblauwe kleur, met het vage bloemen patroon, net vaag genoeg om leuk te zijn. En ik denk: jij was mijn eerste. Vijf jaar geleden kreeg ik je en toen was je ook al niet nieuwe meer.
Er is een tijd van komen en een tijd van gaan…
Is het mijn zuinige zusje-van-Dagobert-Duck mentaliteit of is het dat ik zo van mooie stoffen houd of is het een staaltje pure onvervalste nostalgie? Geen idee.
Maar het kost me moeite om hem weg te doen: mijn allereerste baggy broek.
Ik kreeg hem – overigens samen met een paar anderen – van mijn vriendin Margaret, die haar huis – en dus ook haar klerenkasten opruimde – om te verhuizen naar Spanje.
Goede vriendinnen vullen iets bij elkaar aan. Margaret houdt van kleren, heeft er verstand van en kan zich fantastisch kleden. Dat heb ik dus niet. Dat alles zonder veel geld uit te geven. ( Goede vriendinnen hebben ook veel overeenkomsten…)
Margaret leerde mij de genoegens van het dragen van een baggy broek kennen. Natuurlijk kende ik die broeken wel. Ik noemde ze hippie broeken en keurde ze geen blik waardig. Domdomdom.
De eerste vereiste waar bij mij een kleding stuk aan moet voldoen, is dat het lekker zit. Nou dat doet een baggy broek. Het floddert lekker om je heen en door de elastieken taille zit het nooit strak. Dat was in mijn mollige periode wel anders bij mijn spijkerbroeken.
Die baggy’s bestaan uit veel stof, dat floddert gezellig, maar ik vind het ook super vrouwelijk. En bij 30 graden is het aangenaam koel, die wapperende stof.
Eigenlijk veel koeler, dan een korte broek. En oneindig veel beter dan een korte broek, verhult hij mijn oude dames benen voor de buitenwacht.
Ik kijk naar mijn eerste, ik vouw hem op…hij mag nog even blijven….
lees ook eens : en het verschil is niet in ons voordeel…
Heerlijk zo’n broek en heel herkenbaar. Heb ook een aantal van die exemplaren, 10x beter dan een korte broek.
Ohh! Ik herken dit zo erg, toen ik puber was had ik een lievelings shirt met een indiaan, met steentjes etc, die pas ik niet meer maar vind het moeilijk om hem weg te gooien
hahaha. Ik herken het. Ja afstand doen van een kledingstuk dat zo heerlijk zit is lastig. Kun je niet op zoek naar een mooi vervangbaar exemplaar?
Hahahaha ik vind het heel schattig dat ‘ie aan het eind van het verhaal dan toch nog even mag blijven
Oh heerlijk zo’n broek, lekker voor in huis of op het strand. Ik heb op een gegeven moment enorm veel kleding weggedaan. Achteraf echt spijt van.
Ik zoek vaak nog tweede leven voor dingen. Kn kleding dan ook moeilijk laten gaan
Ik snap je zo goed, ik kan kleding ook zo slecht weggooien, helemaal kleding waar ik praktisch in woon omdat ze zo fijn zitten en dat deze baggy broek lekker zit, dat snap ik helemaal!
Ik heb een rok van dit genre. Er zitten zelfs gaten in, maar ik vind hem zo fijn dat ik hem toch blijf dragen. De kinderen spreken er schande van…
Ik gooi heel makkelijk kleding weg. Maar soms zit er een kledingstuk tussen die op is en die ik toch nog even weg leg. Maar de regel is wel. Heb ik het een jaar niet gedragen dan gaat het weg.