Ode aan de ochtend in de stad

Als je nu verwacht dat ik je mee de stad in neem, om eens ongegeneerd te shoppen, doe me een lol en hou op met lezen.
Van mij zul je  nooit horen waar je moet zijn voor de nieuwste spijkerbroeken en de vlotste tassen.
Ook kan ik je geen tips geven waar je een designerjurk van vorig jaar kan scoren voor de helft van de helft die hij vorig jaar nieuw kostte.
Je meenemen naar die koffiebar waar je een vegan latte machiato kan krijgen met een glutenvrije bagel met verantwoord gevangen zalm, gaat me ook echt niet lukken.
Ik heb namelijk een vreselijke hekel aan sjoppen.

Vroeg de stad in

Wanneer ik naar stad of dorp ga, ga ik vroeg in de ochtend. Afgelopen zaterdag stond ik met een vriendin ( gelukkig ook een matineus type ) om half negen op de markt in het centrum van het uit zijn krachten gegroeide dorp waar ik woon.

De dag was nog bezig wakker te worden: ze beloofde mooi weer, je kon voelen hoe de zon haar best stond te doen.
Die zonne-ijver, maakte alle mensen die op waren zo vrolijk. Marktkooplieden liepen af en aan met de laatste spullen die op de kraam moesten. Anderen verschikten de handel nog een keer, zodat het er nog mooier uit zou zien.
En bij de beste-kaasboer-van-de-mart, stond al een hele rij klanten. En dat terwijl hij nog niet eens de tijd had gehad proef-blokjes kaas te snijden…

Even een terrasje

Het terras zoeken we uit op de zon, niet op hun  “concept”. Het is nog niet eens open. “Maar we mogen blijven zitten hoor, als we het niet erg vinden dat ze ondertussen even doorgaan met de boel aankleden” En dan ga ik mensen kijken…
Het zijn vooral moeders met kleine kinderen. Logisch: die koters staan al om 6 uur naast je bed te springen, dan haal je negen uur op de markt met gemak. Omdat het nog zo rustig is, is er ruimte voor de kinders: ze balanceren op de stoeprand, hinkelen en springen of doen serieus hun best een veel te grote tas te dragen.

Ochtend in de stad: zo relaxed.

lees ook eens : even er tussen uit

• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 

Like