Nieuwe wegen…
over nieuwe wegen en oude gewoontes
Heel lang geleden, las ik een roman over oermensen. Vraag me niet hoe het boek heet, het was helemaal geen goed boek. Maar ik heb er een ding voor altijd uit onthouden.
Het verhaal gaat over een groepje mensen dat elkaar bij toeval vindt. Ze besluiten om samen te blijven, op zoek naar een veilige pek om een nieuw bestaan op te bouwen.
Ze komen natuurlijk talloze obstakels tegen, die ze vaak alleen maar kunnen overwinnen, door hun oude gewoonten los te laten. Dan zegt de oude man van het gezelschap (en pas op hier komt hij!)
In een nieuwe wereld, moet een mens nieuwe wegen vinden.
Het zijn woorden die me altijd bij gebleven zijn. Ze lijken zo eenvoudig. Het leven verandert, pas je aan de verandering aan. Toch. Een voor de hand liggende conclusie. Maar zo ontzettend moeilijk.
Neem bijvoorbeeld telefoongebruik.
Er zullen genoeg mensen zijn die – net als ik – geleerd hebben: kort telefoneren, want het is duur.
Deze groep haalt het tot nu toe, niet in haar hoofd om iemand onder etenstijd te bellen. En wanneer iemand niet thuis was, dan was hij onbereikbaar. Dat was de oude wereld.
In de nieuwe wereld, is telefoneren niet duur, etenstijden zijn niet meer van 17.00 tot 18.00 uur en de telefoon woont in je kontzak, dus je bent altijd bereikbaar…
Tot nu toe hebben we in de nieuwe wereld geen nieuwe wegen gevonden om daar mee om te gaan. Steeds meer gaan mensen balen van die alom tegenwoordige foon, maar gedragsregels hebben we nog niet met elkaar ontwikkeld. Best moeilijk om nieuwe wegen te vinden….
Wat dacht je van het milieu.
Als het gaat om milieuproblematiek, zie je dezelfde mechanismes werken. We weten allemaal dat we met steeds meer willen en steeds vaker en steeds groter, moeder aarde uitputten. En we zien ook hetzelfde vage zoeken naar nieuwe wegen, zonder met elkaar tot nieuwe gedragsregels te kunnen komen. We weten allemaal wat we kunnen bijdragen aan een beter en schoner milieu, maar we doen het niet of nauwelijks en we spreken elkaar er ook – nog – niet op aan.
In mijn boek zijn nieuwe wegen spannend en uitdagend, wat maakt toch dat we ze als maatschappij zo aarzelend inslaan?
Nieuwe wegen zijn inderdaad fijn maar hebben mensen niet gewoon andere voorkeuren, andere wegen zeg maar? Dat is helemaal niet slecht vind ik.
Het is lastig om soms de juiste weg te vinden. Tijden en gewoonten veranderen steeds. Toch maar je daar wat van zeggen.
Leuke blog. Jammer dat het boek niet goed was. Het klinkt wel interessant zoals jij het beschrijft.
Persoonlijk bespreek ik dingen zoals duurzaamheid en milieu met mijn nabij omgeving. Alleen daar merk je al dat niet iedereen op één lijn zit. En dat is met alles natuurlijk. Vroeger toen er nog geen mobiele telefoon was waren er toch ook al mensen die zich niet aan gedragsregels hielden, en ook belden onder etenstijd…
Ik snap je helemaal en gelukkig kunnen mensen heel goed veranderen. Sterker nog, bij verandering zijn wij gebaat, anders dutten we in.
Tja, gedragsregels vind ik een zwaar woord. De wereld is aan het moderniseren. Hier moeten ook mensen die de ‘oude wereld’ nog met zich mee dragen aan toegeven. Ik denk dat een verandering van gedragsregels niet perse een vereiste is. Iedereen mag lekker doen wat hij of zij wilt. Ben je bij iemand anders? Dan doe je beleefd en sociaal. Keep it simple!