Muziek door de jaren heen. door Irene de Vreede

Muziek door de jaren heen

Ik ben opgegroeid met de LP, je weet wel zo’n vinylen schijf met twee groeven erin; aan iedere kant één. Om zo’n schijf te bemachtigen moest je sparen en dus moest je keuzes maken. De Lp van de ene band wel, maar dan die van de andere niet. Het hele oeuvre van een band zat er dan ook meestal niet in. Kiezen was het motto. Met de komst van de CD veranderde daar in eerste instantie niet eens zoveel aan, al was ik inmiddels aan het werk en hoefde ik niet meer zo lang te sparen, zodat ik de ontbrekende albums van mijn favoriete bands kon aanvullen.

Met de komst van de MP3 veranderde er zoveel, je had zo goed als de gehele wereldcollectie plotseling tot je beschikking. Met snel internet kon je het sneller downloaden dan luisteren, je hoefde niet meer te kiezen, je kon gewoon alles hebben.
Muziek luisteren in de auto was er in mijn jeugd niet bij. Ik mocht al blij zijn als mijn vader de radio tolereerde. Een LP doet het niet zo goed in de auto en toen ik tiener was had ik natuurlijk geen auto, laat staan een auto met cassettespeler.

Toen ik uiteindelijk een auto met CD-speler had was ik de koning te rijk. Er zwierven dan ook altijd hele stapels CD’s door de auto. Op lange ritten naar Luxemburg of Groningen wil je af en toe weleens wat anders dan Hilversum 3 of Arrow Classic Rock.

Favoriete muziek in de auto

Sinds een aantal jaren heb ik een auto met een USB-ingang. Nu kan ik gewoon een USB-stick vol zetten met mijn favoriete muziek en die speelt dan gewoon doorlopend af. Dat scheelt rondzwervende Cd’s en ik hoef minstens een week niets te veranderen. En heb ik toch een gevarieerd muziekaanbod naar keuze.
Doordat mijn auto de bestanden op alfabetische volgorde sorteert, krijg je wel regelmatig twee of meer albums van dezelfde artiest voor je kiezen. Dat heeft me inzicht gegeven in mijn eigen muziekvoorkeur. Ik poneerde onlangs de stelling (in mijn hoofd met weinig tegenspraak): “Je houd pas echt van een artiest als je drie albums op een rij kan aanhoren!”

Ik merkte dat deze stelling mijn favoriete bands tot een minimum reduceerde. Bands als Led Zeppelin en Deep Purple, die ik altijd in mijn rijtje met favoriete had staan, konden de toets niet doorstaan. Het lukte eigenlijk alleen Emerson, Lake & Palmer, King Crimson en Yes. Dat ik deze bands uitzonderlijk waardeerde wist ik natuurlijk wel. Maar het verraste me toch een beetje, tot ik tot de conclusie kwam dat deze bands in de loop der jaren ook het meest gevarieerde oeuvre hadden opgebouwd. Waardoor ze nooit zijn gaan vervelen.

lees ook:  Archaiise woorden

• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 

Like