Mulisch versus Reve

Van de grote drie was Hermans waarschijnlijk de grootste klootzak, toch is er altijd meer strijd geweest tussen de fans van Mulisch en de fans van Reve. Hermans die kon je prima lezen, ook als je fan was van Mulisch of van Reve, maar Mulischlezers houden doorgaans niet van Reve en andersom.

Een vriendin van me is fan van Reve, ik vergeef het haar, maar toch hebben we soms vlammende disputen over de Avonden of de Ontdekking van de Hemel. We gaan nog net niet met elkaar op de vuist, maar onze discussies zijn wel doorspekt van emoties, die je normaal op een voetbalveld verwacht tussen supporters van Ajax en Feyenoord.

Volksschrijver versus arrogante charmeur

Reve wordt vaak de grote volksschrijver genoemd; ik ben blijkbaar gewoon niet volks genoeg om hem te kunnen waarderen. Ik hou gewoon meer van die arrogante zelfingenomen charmeur uit Haarlem. Over Hermans zijn die vriendin en ik het wel eens; een naar mens, die geweldig kon schrijven. Al zijn zeker niet al zijn boeken even goed. Van Mulisch heb ik vrijwel alles gelezen en natuurlijk grijpt het ene boek je meer bij de keel dan het andere, maar hij weet me in al zijn werken wel te raken.

Dat mis ik bij Reve volkomen. Nou heb ik de Avonden wel doorgeworsteld en hier en daar nog wat andere dingen meegepikt, maar het heeft me nooit echt geraakt en ik heb me ook nooit mee laten slepen. Reve schreef blijkbaar niet voor Mulischlezers en Mulisch blijkbaar niet voor Revelezers.

Twee van de grote drie waarderen is blijkbaar genoeg voor een mens. Van voetbal heb ik niet zoveel verstand. Maar ik begrijp dat Feyenoord de volksclub is en Ajax de arrogante Amsterdammers representeert. Dan zal Hermans wel PSV zijn. Reve versus Mulisch is een risicowedstrijd, maar mijn vriendin en ik gaan de risico’s niet uit de weg. Het leven is veel te saai als je het overal over eens bent.

lees ook: Vriendschap en morfine

• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 

Like

1