Die avond
Morgen gaat alles beter…..toch?
De slok wijn liet een aangename warmte achter. Ze draaide met haar schouders, nog meer ontspanning zoekend. Omdat de wijn haar werk deed, nam ze langzaam opnieuw een grote, bedachtzame slok en stak haar arm uit, om zichzelf nogmaals in te schenken. “ Het derde glas, of was het het vierde” Na een geroutineerde blik op de fles, besloot ze dat dit glas vier was.
“Al drink ik vier flessen”, dacht ze bij zichzelf. “Wat maakt het uit? Morgen drink ik wel niks….misschien”
De gedachte leek perfect samen te smelten met haar tot op het bot verkleumde lichaam, haar haren die nog nat tegen haar hoofd plakten, haar voeten, die gevoelloos van de kou waren.
Ik zou….
“Ik zou een deken moeten pakken”, dacht ze vaag, “een handdoek, sokken…” Ik moet warm worden. Glas vier deed niet echt wat het zou moeten doen. Het bracht geen ontspanning meer, geen warmte. En het vulde geenszins de leegte in haar maag.
“Ik zou wat moeten eten”, dacht ze. “Ik heb vast nog wel wat in de ijskast. Soep of zo. Daar word je warm van” Maar het optillen van de fles was de grootste kracht inspanning die ze kon opbrengen. Ze troostte zichzelf met de gedachten dat ze morgen boodschappen zou gaan doen. Een tas vol gezonde dingen.
Glas vijf leek iets vreemds met haar geheugen te doen: flarden van een gesprek, begonnen door haar hoofd te spoken. Ze hoorde gelach, ze hoorde die stem vol medelijden…
Te vermoeiend
“Ik zou iemand moeten bellen”, dacht ze ”praten. Dat helpt. Praten heeft me altijd geholpen. Mijn moeder, moet ik bellen, of Madelon of Rita of…”’ Terwijl ze probeerde te bedenken, wat ze dan moest zeggen en hoe, werd ze zo ontzettend moe. Moe en bang. Ze zouden uitleg vragen, ze zouden raad gaan geven. Zij zou uitleg moeten geven; hoe kon ze uitleggen wat ze zelf niet begreep?
Ze zou doen alsof ze de goede raad zou opvolgen, ze zou zelfs doen alsof ze dankbaar voor de goede raad was. Het was te vermoeiend, besloot ze.
Morgen…..
Ze hees zichzelf overeind, en wurmde zich uit haar jurk. Die gaat morgen naar de kringloop”, wist ze zeker. Met het laatste glas wijn, zocht ze haar bed op.
“Morgen”, sprak ze zichzelf moed in, “morgen gaat het allemaal beter”
lees ook: Wennen
Plaats een Reactie
Meepraten?Draag gerust bij!