mijn mening maar hoor!
Een tijdje terug schreef ik een artikel over de misleidende anti-abortus campagne. Daarin sprak ik mij meer dan duidelijk uit over het soort figuren dat dit soort campagnes opzet en financiert. Dat deed ik natuurlijk in de hoop over dit soort “heren” en hun beweegredenen van gedachten te kunnen wisselen. Wie schetst mijn verbazing dat 80 % van de lezers hun mening gaf over abortus. En van die 80 % gaf ongeveer de helft te kennen, onder welke omstandigheden, ze abortus wel en onder welke omstandigheden ze abortus niet goed keurden.
Met grote verbazing heb ik daar naar zitten kijken.
Als iets eenmaal in de lucht hangt, dan kom je het tegen. Zo liep ik op mijn andere forum tegen een vijf jaar oud onderwerp aan, juist ja: abortus.
En ook daar krioelde het van de: zo vind ik het niet goed en zo mag het van mij wel…. Meestal werd daar – politiek correct – aan toegevoegd: mijn mening hoor!
mijn mening…..en dan?
En dat is meer dan politiek correct: dat is waar. Het is misschien een beetje een nare mededeling, maar wanneer en onder welke omstandigheden iemand abortus toelaatbaar vind, is niet relevant.
Die voorwaarden zijn vastgelegd in de wet. En wetten komen tot stand met een meerderheid van stemmen in de tweede en eerste Kamer. En die stemmen in die kamers hebben wij er zelf ingestemd.
Kortom: wat in de wet staat, dat willen we met z’n allen. Daarna kunnen we er een gevoel over hebben. Maar goedkeuring hoeven we niet meer te verlenen. Dat is al gebeurt. Heerlijk rustig.
Waarom zit ik hier nu zo over te zeuren? Omdat ik denk dat discussies, zeker over moeilijke onderwerpen, een stuk zinvoller worden, wanneer we blijven, bij dat waar we ook echt iets over te zeggen hebben. Dus niet praten over het mag of mag niet van mij. Dat is niet relevant. Of het ligt al vast in de wet (zoals bij abortus) of het is een natuurgegeven (zoals een pandemie).
Laten praten over: dit begrijp ik wel, en dat begrijp ik niet… De kans dat we elkaar dan beter gaan begrijpen en zelfs van elkaar gaan leren, is dan vele malen groter, dan wanneer we in onze ik-vind-loopgraven blijven zitten.
In het verlengde hiervan verzoek ik iedereen ook vriendelijk niet te zeggen: “ik ben wel klaar met die pandemie”, maar “worden jullie ook zo verdrietig van de pandemie?”
Mensen willen graag hun mening vertellen, delen. Over elk onderwerp, belangrijk of onbelangrijk. Anders bestonden er geen reacties onder blogs en social media kanalen. En veel mensen luisteren het liefst naar de eigen mening en niet die van de ander.
Aaah dat laatste zinnetje.. iedereen word er heel moe van denk ik. Mijn mening durf ik nog amper te geven, maakt niet uit wat het onderwerp is
Dat laatste heb je prachtig verwoord!
Helemaal mee eens, een discussie gaat altijd over meningen niet over goed of fout. Het maakte een discussie zinvoller om er zo naar te kijken ;)
Ja helemaal mee eens. Ik kan ook weer verdrietig worden met wat er de komende dagen ons staat te wachten met aangescherpte regels.
Je bent baas over eigen lichaam. Maar ja ik word wel verdrietig van dat all
Ben het met je eens! Discussies worden zeker zinvoller wanneer je er echt iets over te zeggen hebt. Maar je mening mag je (mits gevraagd) altijd geven.
Ik blijf achter mijn standpunt: je bent de baas in eigen buik. Niemand kan voor jou beslissen wat de beste keuze is.