Met gesloten beurzen.
Een vriendin merkte laatst op dat wij, zonder dat ooit afgesproken te hebben, altijd werken met gesloten beurzen. Ze bedoelde dat wij elkaar nooit echt geld kosten. De ene keer rekent zij de koffie af, de andere keer doe ik het, soms rekenen we allebei apart af. En als de een eens een euro meer betaalt en de ander haar portemonnee trekt, dan zegt de een: “doe normaal”
Zo hoort het ook onder vrienden. Omstebeurt, we leerden het van onze moeders toen we nog in de zandbak speelden en maar een schepje en maar een emmertje hadden.
We deden het niet van nature: delen. Maar onze moeders hebben het ons wel geleerd. We kunnen het.
Moeite met delen
Waarom konden we als kleuter al delen, waarom kunnen we met onze vrienden zo makkelijk delen en waarom kost het ons in de grote-mensen-wereld zoveel moeite om een beetje te delen?
Kijk, ik snap best dat het onmogelijk is om tegen het meisje achter de kassa te zeggen:
“Laat maar zitten, die euro, volgende keer krijg ik hem wel van jou.” Want wie weet zie je deze kassière nooit meer terug.
Dus ik heb het niet over de grote zaken. Maar gewoon, van die alledaagse huis-tuin-en-keuken zaken. Waar je in principe zo makkelijk met gesloten beurzen zou kunnen werken…
Bijvoorbeeld:
Ben je bijvoorbeeld wel eens op een feestje geweest, waar na een paar uur een buffet wordt opgediend?
Dringen !!!
Kijk je wel eens naar de rijdende rechter? Mensen die al 10 jaar niet meer met elkaar praten omdat de buurman 10 cm tuin heeft ingepikt.. (vindt de benadeelde, de “dief” vind dat hij volkomen in zijn recht staat… ).Ik ken families waar de kosten van gezamenlijke feesten na afloop hoofdelijk worden omgeslagen: niet per gezin. Want het ene gezin bestaat uit drie personen en het andere uit wel vijf!
Ongetwijfeld kunnen jullie deze lijst moeiteloos aanvullen… dat is natuurlijk best grappig (eerlijk is eerlijk).
Maar belangrijker vind ik de vraag: waarom is het zo moeilijk om met gesloten beurzen te werken??
lees ook: ontspullen
bron foto: http://www.bijonsmam.com/beurs-portemonnee
Zelf ben ik ook altijd heel gemakkelijk met delen en/of weggeven. Heerlijk om een vriendin eens te helpen/trakteren etc. Zou het me ook niet anders kunnen voorstellen maar inderdaad, zo vanzelfsprekend lijkt het al niet meer, tegenwoordig..
Ik werk ook altijd met gesloten beurzen, zowel in de familie als in mijn vriendenkring. Het lijkt mij de basis van een goede relatie!
Ik doe heel vaak gewoon samen de rekening delen, net zo makkelijk. Maar op vakantie met Chantal keken we gewoon een beetje wie wat had betaald en toen de ander weer aan de beurt was.
Als je om de beurt of zo betaald is dat het eerlijkste maar jammer genoeg zijn er altijd wel die ervan tussen muizen zodat ze nooit iets hoeven te betalen
Ik doe dat ook altijd zo met m’n vriendinnen, voelt het eerljjkst! En met familiedingen sturen we mekaar een Tikkie en geldt het motto: de breedste schouders dragen de zwaarste lasten, haha…
Je hebt het mooi omschreven en klopt inderdaad. Het probleem is vaa kdat het op de weegschaal moet bij vage bekenden, Helaas neemt de een er vaak misbruik van en dan gaat het scheeflopen. Ik ben gelukkig vrij gul en heb het snel doorals het fout loopt :-D
Geen idee. Ik vind het zelf ook prettig en normaal om te doen. Misschien zijn mensen bang dat ze te kort komen?
dat denk ik stiekem ook..
Ik heb altijd geleerd ‘eerlijk delen’, net als je zegt, ik betaal nu en jij de volgende keer. Toch trof ik vaak vriendinnen die als ik een rondje gaf een duur drankje namen en als ze zelf betaalde een frisse deden. Ik vond dit altijd zo raar! Ik ben vaker voor langere tijd gaan backpacken en de mannen in Australië en Amerika vonden het maar raar als ik zei ‘nee hoor ik betaal mijn eigen deel na het eten’ ( dutch treat), dit wilde ze vaak ook niet, maar ik bood het wel altijd aan.
dat is herkenbaar!