Mannen kunnen niet opruimen.
Mannen kunnen echt niet opruimen. Mijn Poolse vriendin en ik zijn het er roerend over eens.
Mannen pakken iets op, doen een kast open, zien een plek en zette het “iets” daar neer. En doen de kast weer dicht.
Het “waar het past daar hoort het” systeem.
Mijn man doet het, haar man doet het. Het is dus internationaal.
In ons beider geval wordt de situatie nog verergerd door het feit dat die beide mannen een fotografisch geheugen hebben. Ze vinden een plekje waar de pot met pindakaas past, ze zetten de pot daar neer. Maken mentaal een foto van de pot pindakaas tussen de fles afwasmiddel en de schuursponsjes.
De volgende ochtend trekken ze moeiteloos de pindakaas weer tevoorschijn om er tevreden een boterham voor een kind mee te besmeren.
Dat wij ons vloekend een slag in de rondte zoeken, dat komt niet in hun hoofd op…
waarom kunnen mannen toch niet opruimen?
Hoe kan dat toch, dat mannen die toch de naam hebben dat ze zakelijk en georganiseerd zijn, er in de kasten zo’n rommeltje van maken.
Ik denk dat de prehistorische verzamelaar in mannen nog altijd actief is. Ze houden van veel. En eigenlijk het meest van nog meer. Ze hebben niks met een pot pindakaas en een pot chocopasta in de kast. En nou voorruit laten we er nog een pot honing bijzetten ook.
Dat vervult die verzamelaars-behoefte niet.
Begrijp me goed, het is niet dat die kerels nou zo hebberig zijn. Ze willen gewoon voorraad zien. Veel voorraad. Voor als het winter wordt of zo. Voor ooit, voor je-weet-maar-nooit. Je-kan-het-maar-beter-in-huis-hebben.
Dus kopen ze groot in. En bewaren ook groot : lege potjes, lege doosjes, mandjes en zakjes. Je weet maar nooit of het niet eens handig van pas komt, niet waar?
opruimen
En al die spullen moeten toch ergens worden opgeborgen, je kan ze moeilijk op het aanrecht laten liggen. Geordend opbergen kost meer ruimte dan gewoon door proppen. Dus proppen mannen de buit, daar waar nog plek is. En dan kunnen zij het wel terug vinden. En zoeken wij ons rot, op het moment dat we het nodig hebben.
lees ook : waaaar is
Zo herkenbaar inderdaad! Mijn vriend kan inderdaad niks weggooien en opruimen is bij hem inderdaad een kwestie van verplaatsen. Zo irritant haha…
Haha ik had het hier vorige week nog met een paar vriendinnen over. Heel herkenbaar!
Haha ik herken wat je schrijft vooral veel in mezelf ;) Ik ben ook echt geen opruimer. Uit het oog is opgeruimd voor mij. En omdat ik juist alles opruim én onthoud kan ik alles terugvinden. Dat is dan weer wel fijn. Ik ben alleen al wel een paar uur aan het zoeken naar m’n nagellak …
Hahaha, leuk stuk. Iets zoeken en niet vinden os ook echt een mannending. Terwijl het voor hun neus staat.
Hahaha nee klopt, mijn vriend zet het terug waar hij vind dat het leuk staat. Maar zeker niet waar het eerst stond!
Ik beken…. je hebt gelijk, ook ik ben geen held in opruimen. Alleen als ik de pot pindakaas of whatever ergens wegzet, weet ik niet meer waar ik het gelaten heb. Dus zoeken mijn vrouw en ik samen…. ;)
Ik denk dat mannen op zich best kunnen opruimen. De mijne is er helaas ook niet zo’n held in. Maar er zijn mannen die het wel heel goed kunnen.
Wat dit betreft ben ik net een kerel. Ik moet het echt niet van het (geordend) opruimen hebben, ben er te slecht in en vind het vreselijk. Mijn vriend is netter dan ik haha.
Mijn man kan dus echt wel opruimen. En ik niet. De omgekeerde wereld, haha ?
hoe was het ook al weer ? uitzonderingen bevestigen de regel??
Hahahahah ik herken mijn opa, vader en vriend hier zo in!
Mannen ruimen sowieso minder op dan vrouwen volgens mij. Hun brein schijnt nu eenmaal zo in elkaar te zitten dat ze rotzooi ook echt minder zien haha. Maar goed, het zal vast ook per persoon verschillen ;)
haha ik herken het wel behalve dat fotografische geheugen. Zo zijn wij een jaar zijn huissleutels kwijt geweest omdat hij deze op een zo niet logische plak had neergelegd. Volgens hem ben ik zijn externe geheugen en dat klopt wel.