Lachen: grijnslach tot schater

Lachen veronderstelt plezier.

Die bewering kan ik natuurlijk direct onderuit halen: we kunnen ook lachen als een boer die kiespijn heeft. Waarom nu alleen een boer met kiespijn niet echt vrolijk kan zijn en een kruidenier met kiespijn daar geen last van heeft, dat kan ik je niet zeggen. Misschien omdat het leven van een boer al zo zwaar is. En dan komt er ook nog die kiespijn bij….

We hebben vele vormen van lachen, is het niet?
Neem nu eens de glimlach. Dat kan je zien als een uiting van stil plezier, een vorm van lachen die je niet deelt, maar lekker voor jezelf houdt, als het laatste chocolaadje uit het doosje..
Een glimlach is de uiting van een binnenpretje.

Een grijns is ook een privé vorm van vermaak. Maar bij een grijns is het vermaak negen van de 10 keer leedvermaak.  En dat is minder.

Een binnenpretje valt nog toch delen, leedvermaak deelt veel minder makkelijk.

Lachen is plezier voor twee.

Lachen is in haar zuiverste vorm plezier voor twee. Maar jeminee, wat kan je samen op veel manieren lachen. Je kan samen in een hoekje zitten en heel zachtjes, bijna fluisterend lachen, plezier voor twee, die je duidelijk niet wil delen. Een vorm van plezier die voor anderen vaak storend is, maar ach…daar heb je in dat stille hoekje toch geen last van.

Je kan, luisterend naar iemands verhaal, in de lach schieten, een actie die veel mensen vaak verrast en die heel aanstekelijk blijkt te werken. Dan wordt het  pas echt gezellig, want voor je weet wat er gebeurt, lacht iedereen mee.
Dat zie je ook vaak gebeuren wanneer je naar een voorstelling van een cabaretier gaat. Iedereen schatert, om die geweldige bak, maar als jij er toevallig niet om moet lachen, voel je je echt een buitenstaander.
Ik weet niet of het wel eens hebt mee gemaakt: in een schouwburgzaal of een in een bioscoop zitten en iedereen ligt dubbel van het lachen. Iedereen, behalve jij….een heel vreemd gevoel, dat kan ik je verzekeren.

Je kan met z’n twee-en of drieën en vieren in een zo’n gesprek raken, waarbij de ene opmerking de ander oproept, de ene grap nog niet is geplaatst of de volgende komt alweer.
En voor je het weet heb je de PVDG opgericht. De Partij voor de Groenten. Plezier voor allemaal en later, als je het probeert na te vertellen dan lukt dat totaal niet. Want zeg nou zelf, die grap over de PvdG daar vond jij vast geen klap aan..

En als laatste…..

En dan is er nog een vorm van samen lachen, die we niet onbesproken kunnen laten. Mijn favoriete vorm vanaf de tijd dat ik ene jaar of twaalf was: de slappe lach. Die kan je  onmogelijk in je eentje hebben. En – nu ik erover nadenk –  is zij voorbehouden aan vrouwen.
De slappe lach heb je altijd met een vriendin samen, voor omstanders is het de meest irritante vorm  die er bestaat. Nog erger dan stilletjes in een hoekje zitten fluisterlachen, (dat kan je namelijk nog negeren)Maar twee van die  meiden die niet meer aanspreekbaar zijn en die alleen nog maar bulderend, hijgend en bijna snikkend, kunnen gieren van de lachen.

Die slappe lach is heerlijk en bevrijdend. Maar ook gewoon samen eens heerlijk in de lach schieten, geeft lucht en ruimte in een mensenhart.
Hoe ik zo op dit onderwerp kom?
Ach, gewoon, ik heb gisteren zo vreselijk gelachen.
En jij? Wanneer heb jij voor het laatst hardop geschaterd?

lees ook: je sterrenbeeld en de taart

• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 

Like