Koopjesjagen

koopjes jagen

Kunnen wij het eens hebben over koopjesjagen en oerinstincten ?

Ik geef het onmiddellijk  en eerlijk toe: ik ben dol op koopjes. Dat is opmerkelijk omdat ik een uitgesproken hekel heb aan winkelen. maar ik kan als een malle op koopjes jagen en genieten van de jacht. Dat ik zo af en toe met spullen thuiskom, waar ik uiteindelijk niks aan heb, dat kan me helemaal niks schelen niet. Het waren tenslotte koopjes.En ik maak mezelf vrolijk wijs, dat ze echt nog wel een keer heel goed van pas zullen komen…

 Koopjes jagen is een oerinstinct

Als ik ergens ben en het is uitverkoop, dan ontwaakt in mij een oer -instinct, dan moet ik op jacht, naar de buit. Ik kan er niets aan doen, het is sterker dan ikzelf ben…
Dan zie ik ineens in etalages kleren waarvan ik niet wist dat ik ze wou hebben, borden, schalen en kopjes en servetten, die perse mee naar huis moeten. Laat me al helemaal niet los in een boeken-outlet dan ben ik zo willoos voor het aanbod als een dronkaard voor een fles jenever…
Gelukkig heb ik er geen last van als ik reclamefolders in de bus krijg. De aanbieding twee voor de prijs van een, doet mij niet naar mijn jas grijpen, laat staan naar mijn portemonnee..

Ben ik uniek hierin? Tuurlijk niet. Sterker nog, ik ken geen vrouw die niet – in meer of in mindere mate – hetzelfde heeft. Koopjesjagen? We zijn er dol op.

Waar komt dat instinct toch vandaan?

Wat ik nu niet begrijp, is hoe wij vrouwen eraan komen, dat koopjesjagen instinct.
Ik heb toch geleerd dat in de tijd van de holbewoners, de mannen fijn op een mammoet gingen jagen. Als ze het beest geveld hadden, sleepten ze hem de grot in, waar wij vrouwen er lekkere biefstukken van maakten en leuke kleedjes voor op de vloer. Gezlligheid en lekker eten, dat is toch onze afdeling??

Waren het wel de mannen?

Terwijl we zaten te wachten op die mammoet (volgens mij waren mannen ook in die tijd al traag, of er waren ook toen al kroegen) doodden we de tijd met het verzamelen van noten en bessen ( voor het toetje ) en ongetwijfeld ook met roddelen, maar dat vermelden de geschiedenis boekjes niet.
Maar zo hebben we het in principe wel geleerd. Toch?

Dus ….hoe ik het ook wend of keer,  ik heb er nooit van gehoord dat het de vrouwen waren die op jacht gingen. En van mannen die mamoetkleedjes maakten.
Toch zijn er in onze tijd maar heel weinig mannen die houden van koopjesjagen, laat staan dat ze het kunnen…

En nu vraag ik me af: kloppen die geschiedenisboekjes wel. Waren het misschien de vrouwen, die de mammoet velden?

lees ook: De vrouw blijft de baas in de keuken

like Like
/15 Reacties/door
15 antwoorden
  6. Susan
    Susan zegt:

    Wat een mooi artikel, haha! Ik ben ook wel echt een koopjesjager alleen wel tot op een bepaalde hoogte. Ik ken bijvoorbeeld iemand die zo 10 tubes tandpasta kan inslaan omdat het 1 + 1 gratis is. Dat gaat mij dan wel weer een beetje ver. Wat moet ik met 10 tubes. Kan ik een jaar mee. Ja, ik weenie hoor…

    Beantwoorden
  9. Lodi
    Lodi zegt:

    Haha prachtig en mooi verwoord. Ik ben ook dol op koopjes, maar kom eigenlijk nooit thuis met dingend ie ik niet nodig heb, dat dan weer niet. Als ik het boek mannen komen van mars/ vrouwen van venus moet geloven,w aren de mannen echt de jagers, maar nu je het zo stelt, weet ik het ook niet meer :)

    Beantwoorden

Plaats een Reactie

Meepraten?
Draag gerust bij!

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

:bye:  :good:  :negative:   :scratch:  :wacko:   :yahoo:  B-)  :heart:  :rose:   :-)  :whistle:  :yes:  :cry:  :mail:   :-(   :unsure:   ;-)