Sneeuwklokjes: ik word er gelukkig van...

Hoera, ze zijn er weer, sneeuwklokjes!

Gisteren ging ik langs bij vrienden, hij was in de tuin aan het rommelen en riep: “wil je sneeuwklokjes? “ Nou ja zeg! Wat een vraag! Is de paus katholiek en draagt Lee Towers een bril??
Als ik ergens gelukkig van wordt, dan is het wel van sneeuwklokjes. Met drie potten “vroeg opjes” want dat is hun boerennaam. ging ik blij naar huis

Op mijn wandelingen de laatste paar dagen had ik ze al gespot. En daarvan alleen al, word ik enorm vrolijk. Jarenlang heb ik geprobeerd sneeuwklokjes in mijn tuin te laten verwilderen.
Ik stopte ze onder de grond (keurig netjes in het najaar, want zo hoort het) en riep tegen ze: “Hup, jongens, leef je uit, ga tekeer vermeerder je naar hartenlust”

Table of Contents

Geen sneeuwklokjes te zien

Niks noppes nada, geen sneeuwklokjes te zien. Meestal kwamen ze in het geheel niet boven de grond. Of een aarzelende twee of drie. Waarvan ik dan weer hoopte dat ze volgend jaar een dikke pol zouden worden. Wat denk je? Ik zag ze nooit meer terug.

Maar nu heb ik drie potten vol sneeuwklokjes gekregen die al bewezen hebben dat ze zich royaal en ongeneerd kunnen voortplanten. Dat moet toch goed gaan, volgend jaar?

Deze moet je hebben

Inmiddels ben ik erachter waarom het bij mij altijd misging. In mijn naïeve onschuld dacht ik: een sneeuwklok, is een sneeuwklok. Bloeit als het nog sneeuwt en heeft de vorm van een klok (die heeft hij overigens om de andere bloemen uit hun winterslaap te wekken). Maar wat ontdek ik nu: er zijn zeker negentien soorten van deze bloem zijn!. En als je sneeuwklokjes wil die verwilderen, heb je de Galanthus nivalis nodig. Schrijf het op en koop het in de herfst. Of zorg dat je net als ik een pot cadeau krijgt.

Lees ook eens: hoe is jouw verhouding met deuren