Je weet het pas, als je het laat!

Je weet het pas, als je het ….laat!

Vroeger, en ik praat nu over drie jaar terug, dronk ik met gemak tien koppen koffie op een dag.
Ik startte de dag met 2 koppen, anders werd ik niet wakker en ging dan vrolijk de hele dag door.
Dat kwam omdat ik niet van thee hou ( echt niet ) en ook niet van frisdranken. Dus …Koffie.
“Heb je daar nu geen last van” werd mij met regelmaat gevraagd. Waarop ik in alle oprechtheid altijd antwoordde: “nee, echt niet”En toen, op een boze dag, bleek ik een te hoge bloeddruk te hebben.
Voor iemand die altijd een te lage bloeddruk had, was dat schokkend. Dat wil zeggen: ik vond het schokkend.

Je weet het….

En dus ging ik  wat meer bewegen, at wat minder vet. EN TOEN….toen zei een vriendin: “mag jij nog steeds zoveel koffie??”
Omdat ik toch naar de huisarts moest legde ik daar de vraag voor.
De lieve man verschoot van kleur. TIEN kopjes?? Twee, hooguit drie..

Even flink aanpassen

Het was even flink aanpassen, dat kan ik jullie verzekeren. Maar al na een paar dagen, merkte ik dat ik rustiger werd. Ineens kwam ik erachter dat ik van al die koffie opgefokt kon zijn…
Ik was zo gewend aan die hoeveelheid cafeïne dat ik het effect dat het op me had, niet meer opmerkte. Typisch gevalletje van je weet het maar je wild ehet niet weten

Heel vaak geven mensen elkaar de raad: “hup meid, gewoon doen, als je dat leuk vindt” Maar misschien zouden we onszelf en elkaar ook eens de raad moeten geven iets gewoon te laten…
Om te stoppen met denken: “zo doe ik het al tijd, als ik het zo niet doe dan… Ik heb nergens last van…”

Als je het heel eng vindt om echt te stoppen met een gewoonte, waarvan je toch vermoed dat die niet zo goed voor je is, doe het dan eens een weekje, en bekijk het verschil.
Geloof mij: door te stoppen, gaan deuren open!

lees ook: heb jij wel eens last van je roze bril?

• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 

Like