Je kijkt niet met je ogen, de les van tekenles.

tekenles en een wijze les

Frans spreken tegen Fransen, dat valt nog niet mee, ze nodigen je nu direct bij zich thuis uit. Nou ja, doen wij Nederlanders dat wel?
Wanneer je in een vreemd land gaat leven, wordt je van tijd tot tijd behoorlijk met de gewoontes van je eigen land geconfronteerd.

Om toch met Fransen in aanraking te komen, dus danig dat ik wel met ze moet praten, verzin ik een list. Ik ga op tekenles.
Ik kan totaal helemaal niet tekenen, dat heb ik altijd jammer gevonden, dit is zo’n twee vliegen gevalletje.

In mijn banlieue wordt tekenles gegeven, door een vriendelijke dame, dei behoorlijk wat ouder is dan ik zelf. Buiten mij zijn er nog drie andere dames en een heer.
Ik vertel de juf dat ik een beginner ben. Ze vraagt of ik een object heb meegenomen. Uhmmm, nou ik heb papier en potlood.
De juf geeft me twee kopjes, ik mag zelf beslissen, welke ik ga natekenen.

daar zit ik dan met mijn kopje in de tekenles

En daar zit ik dan, starend naar mijn kopje. De buitenkant gaat nog wel, maar hoe laat ik de diepte zien? Ik teken een bodem in het kopje: het wordt er niet veel beter op.
Dan maar opnieuw beginnen. Nog een kopje, een iets betere, dat wel, maar weer zonder diepte…

De juf komt langs. “Aha”, zegt ze en gaat naast me zitten. En dan zegt ze iets wat ik mijn leven niet meer zal vergeten: “Je tekent wat je hersens weten, maar je moet tekenen wat je ogen zien. Die bodem die jij tekent, die zie je niet aan de buitenkant van het kopje…Je weet dat hij er is, maar je ziet hem niet…. Teken alleen wat je ziet”

Ik probeer het opnieuw. Ik kijk naar de lijnen van het kopje en volg die met mijn potlood. Rustig, heel rustig. Het lijkt al meer op een kopje. Ik teken er nog een en nog een, ik volg de lijnen van wat ik zie.
Na 5 kopjes stop ik er mee. Ik ben kapot. dat tekenles zo vermoeiend kan zijn. Maar ik heb getekend, wat mijn ogen zagen.
Het begin is er!

lees ook eens: Draw a bird day

• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 

Like