Van spullen word je niet gelukkig?
En dan ineens is er rust in huis….
Het is zaterdagmiddag. Ineens, zomaar, is al het werk dat ik me had voorgenomen om te doen klaar.
Helemaal klaar, ik hoef daar pas morgen mee verder. Rust, heerlijke rust.
Mijn huis is schoon. En sinds mijn kinderen die stiekem, achter mijn rug om, volwassen werden het huis uit zijn, blijft dat huis nog wel een paar dagen toonbaar.
Manief is met een van die twee kinderen op stap: die zien we voorlopig niet meer terug…
Over twee uur komt een vriendin: ze blijft eten en slapen: een ontzettend prettig vooruitzicht.
Nu heb ik dus zomaar twee uur over. Twee uur waarin ik niks nuttigs hoef te doen. Dat is raar: tijd over. Wat doet een mens daarmee?
De zon schijnt, het is heerlijk weer. Ik besluit een wandeling te maken naar een winkelcentrum verderop en mezelf te trakteren op een mooie bos bloemen. Terwijl ik mijn schoenen aantrek en portemonnee op zoek (waar heb ik die nou toch weer gelaten) valt de zon door de ramen mijn keuken binnen.
Ik kijk eens rond in mijn huis…
Ineens realiseer ik me, hoe blij ik ben met die keuken. Hoe ik kan genieten van de marmeren tafel die we gemaakt hebben uit drie cafétafeltjes. En dat zwart-witte schaaltje dat een vriendin ooit mee nam staat fantastisch op die tafel.
Hoe tevreden ik ben over onze stoelen waarvan we er vier ooit in een dure designwinkel hebben gekocht, en de andere vier (identieke exemplaren) in de kringloop winkel. Waardoor de gemiddelde kosten per stoel erg schappelijk zijn geweest.
Tevreden knik ik tegen mijn rode pannen, die overal en nergens vandaan komen.
Er is in deze ruimte eigenlijk weinig wat geen geschiedenis heeft. Of het nu het groen emaillen rekje met zand, zeep en soda is, of het schilderij aan de muur.
Het komt allemaal ergens vandaan en nu is het een onderdeel van mijn huis.
Van spullen word je niet gelukkig? Vergeet het maar. Ik wel!
Heel fijn om te lezen dit… echt een geluksmomentje zo te horen. Ik heb ook hetzelfde gevoel van veel bij mijn spullen (vooral als ik naar mijn souvenirs van mijn reizen kijk).
Spullen maken inderdaad gelukkig, maar ontspullen/opruimen vind ik ook een heerlijk gevoel geven!
juist alsje weinig “spult”, ben je blij met je spullen, denk ik
Goed geschreven! Ik vind het altijd prettig als er weinig spullen in huis zijn. Zo kan ik me goed concentreren hihi
Snap ik helemaal hoor en juist ook van die fijne kringloopvondsten!
Heerlijk dat je rust in je lijf hebt, geniet van het nu en gelukkig bent met watje hebt. Of het nu veel of weinig is, het gaat er uiteindelijk om dat JIJ gelukkig bent. En dat ben je!
dat klopt!
Mooi om te waarderen wat je hebt. In plaats van er met een té kritische blik naar te kijken. Soms blijf ik te lang kijken naar bijvoorbeeld alle frutsels die mini-me maar wil bewaren. En dan verzand ik in iets wel of niet functioneel of te opvullend vinden. Jammer, beter is het om te genieten van dat wat er is. Wijze woorden van mijn moeder heb ik altijd onthouden: “Nooit spulletjes van je kind ‘rommel’ noemen”. Dat is namelijk zo negatief en zo niet waar ik wil zijn en wat ik haar mee wil geven. Dus kijk ik glimlachend naar al haar schatten, zucht ik van binnen en weet ik dat er een moment komt waarop we samen eens kunnen kijken wat we kunnen weggeven, opruimen of dan toch eens wegdoen…
soms gaat dat gewoon vanzelf…het wordt stoffig en krult om, ze vinden het zelf niet meer mooi…En zo hou je als ze wat groter zijn vanzelf een beheersbare hoeveelheid kunstwerkjes over
Een nieuw bloempotje of vaasje met plantjes en bloemen maakt mij wel blij
Maar gelukkig ben ik als ik s’morgens wakker wordt naast mijn vriendje die ik al 37 jaar ken en dan we samen gezond zijn
Ik wordt ook gelukkig van spullen met een herinnering en ben toch ook wel gehecht aan mijn spulletjes…mijn heerlijke grote tafel waar veel mensen rond passen, mijn oude bank die inmiddels een beetje aan het doorzakken is, gewoon omdat er zoveel fijne herinneringen aan kleven ;)
Ik denk dat het juist de kleine spulletjes zijn waar je gelukkig van wordt, omdat er een bepaalde herinnering aankleeft.
dat zou best kunnen !!
Ik ook, maar denk dat té veel spullen net het omgekeerde doen. Ik kan heel blij worden van iets nieuw in huis, zoals een kaars, een nieuwe plant of enkele nieuwe glazen. Maar misschien nét omdat ik dat niet vaak koop?