Insta: droom of nachtmerrie

Ik opende Insta en zette mijn volmaakte foto online. Ik rommelde nog wat met filters tot het helemaal naar mijn zin was.
Vervolgens koos ik voor een lettertype dat net handgeschreven lijkt, maar dan veel mooier dan ik ooit zou kunnen schrijven. Het was mijn grote verdriet op de basisschool dat ik niet mooi kon schrijven. Overal had ik goede cijfers voor, maar voor schrijven altijd een 6, wat ik ook deed, het ging niet goed.

“Hindert niks”, zei mijn moeder dan. “of je mooi kan schrijven is niet zo belangrijk. Lezen, rekenen, taal geschiedenis en aardrijkskunde. Daar gaat het om”
Mijn moeder begreep er niks van. Ik wou voor alles een acht, liever een negen. Ik wilde perfecter zijn dan het perfectste meisje van de klas. Joke Groentenboer.

En nu – met die heerlijke moderne technieken, kan ik volmaakt zijn!
Tevreden kijk ik naar mijn foto. Ik zit op een blauwe schattige quilt in het gras. Die quilt lijkt net echt, het is er eentje van Amazon maar dat zie je er niet aan af.. Achter me staat een klein houten tafeltje, met een iets donkerblauw kleedje er achteloos over heen gedrapeerd.

Dat was nog een heel werk trouwens om die punaises er ongezien in te krijgen. Toch wel hoor, als mensen eens wisten hoe moeilijk het is om een achteloze foto te maken….
Hoe dan ook, op het tafeltje een bosje witte bloemen, een glas champagne. Nou ja cider, natuurlijk ik ga geen champagne of prosecco gebruiken op een foto. Tegen de tijd dat die foto klaar is, zijn de bubbels wel weg.

We hebben verschillende dingen uitgeprobeerd: met een blauwe bloem achteloos in mijn hand, ruikend aan een bloem. Een krans vlechten van madeliefjes, nippend aan een ander glas ( met cider)
Je denkt misschien: tjonge wat een werk, maar weet je hoe heerlijk het is, alles net zo lang naar je hand te kunnen zetten, tot je die 9 scoort.

En die 9 had ik. Zeker weten ! Ik klikte op plaatsen en…….AFGEKEURD verscheen er in mijn scherm.
Afgekeurd…he?? Hoe wiewatwaarom??

“Instagram accepteert alleen nog maar echte foto’s.” Stond er in het scherm. “Spontane foto’s uit de losse pols genomen”

Mijn hemel, had ik hier zo hard voor gewerkt? Maakte ik hier die fantastische foto’s voor die me vaak een hele vrije dag kostte…
Ik knipte mijn telefoon dicht. Gelukkig had ik in de koelkast nog een fles bubbels. Echte.

lees ook eens : een plaats om naar toe te gaan is een huis

• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 

Like