In de kringloopwinkel. door Willemien

kringloopwinkel

In de Kringloopwinkel scharrelde ik wat rond op zoek naar niks. Het is er soms een beetje muf en de drukte wisselt. Vandaag was het er rustig.

Het ging niet meer…

Een van de weinige andere klanten, een flink tegen de kou ingepakte vrouw van een jaar of zestig met een kort kapsel, praatte met een medewerkster van ongeveer dezelfde leeftijd. Die laatste articuleerde moeilijk, alsof ze een onzichtbare brede schotel in haar mond hield, en haperend. Het klonk ook of ze wat tanden miste, maar dat was niet zo. De medewerkster viste ondertussen kleding uit kratten en hing die op hangertjes, die op een nog leeg rek gingen. De klant informeerde waar toch haar collega was. ‘Weg. Het ging niet meer, ze is overgeplaatst.’ Na een stilte vervolgde ze ‘Nee, het was echt geen doen meer.’ ‘Ach wat jammer nou’, vond de klant.

Collega’s in de kringloopwinkel

Beiden waren even stil. Ik vreesde een kleine scherpe opmerking van een van beiden, ten koste van de vertrokken medewerkster, om de ongemakkelijke stilte op te vangen. ‘Ja. Heel jammer’ zei de medewerkster met een zucht. Ze legde een lege kleerhanger op de balie en rechtte haar rug. ‘Ik mis haar ook.’ ‘Ze werkte hier al vijf jaar, dat vergeet je niet zomaar’ sprak ze met haar hakkelende stem. Het leek of ze bij elk woord teveel lucht uitblies. ‘Ze werd wel vaak boos. Ook zomaar. Ze kon niet zo tegen al die prikkels hier. Wij hebben allemaal wat he.’ ‘Ik ook hoor’, zei de klant liefdevol, ‘Iedereen heeft zo zijn dingen.’

‘Het kwam door haar autisme’ vervolgde de medewerkster. ‘Dat had ze gewoon. Zo was ze. We zijn allemaal anders. Maar soms werd ze ook wel heel kwaad op klanten. Die vroegen dan iets. Dat zijn prikkels.’ ‘Mijn kleinkind heeft ook een autistische stoornis, maar ik kan er prima mee overweg.’ vertelde de klant. ‘Ja. Als je het maar weet. Als je het weet, dan weet je dat het door die prikkels komt. Het zijn veel prikkels hier. Dat moet je kunnen. En ze kon het ook. Anders werk je hier niet zo lang’ stamelde ze verder ‘Maar ze werd wel snel kwaad. Dat is ook waar.’

 Van zoveel acceptatie verliet ik helemaal zen de kringloopwinkel.

lees ook : kleuren in plaats van mediteren

like Like
11 antwoorden
  1. Stefaan BlogVivant
    Stefaan BlogVivant zegt:

    het komt soms vreemd over als plots iemand anders doet. Maar iedereen is wie hij is met zijn sterktes en gebreken!

    Beantwoorden
  2. Danielle
    Danielle zegt:

    Wat een geweldige schrijfstijl!
    Ik kom heel graag en vaak in kringloopwinkels en ik vind dat altijd wel mooi, de diversiteit van de mensen die daar (vaak vrijwillig) werken.

    Beantwoorden
  3. Jouvence
    Jouvence zegt:

    Mooi geschreven, zag het helemaal voor me. Jammer dat niet iedereen geaccepteerd wordt zoals hij/zij is, dat zou het zoveel makkelijker en leuker maken.

    Beantwoorden

Plaats een Reactie

Meepraten?
Draag gerust bij!

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

:bye:  :good:  :negative:   :scratch:  :wacko:   :yahoo:  B-)  :heart:  :rose:    :-)  :whistle:  :yes:  :cry:  :mail:    :-(      :unsure:   ;-)