Ik heb iets met koffers

Ik heb iets met koffers: alle soorten en maten en prijzen.

De mooie oude verweerde koffers met stickers en plaatjes, die verkleurd zijn en aan de randen krullen. Een koffer die een verhaal vertelt. Van die plaatjes waar een lief meisje opstaat met een Sint-bernard hond. Ik krijg er het gevoel bij dat die koffers nog met de stoomtrein hebben gereisd. Helemaal naar dat verre Zwitserland! Aan deze koffers hangt iets nostalgisch, iets van “dat is geweest en komt nooit meer’
Datzelfde gevoel van “voorbij en over” roept een van mijn favoriete kunstwerken op: Lost luggage van Jeff Wall. Het staat in Rotterdam, voor Hotel New York. Voor de eeuwigheid vastgelegde vergeten bagage aan de rand van de kade….

Mooie moderne koffers

Maar ik ben ook dol op mooie moderne koffers en reistassen. En ik ben bijzonder dol op de geweldige uitvinding die sinds 15 jaar steeds grotere opgang maakt: die op wieltjes.
Wat een genot als je daarmee over het vliegveld wandelt! Niks meer zwoegen en zuchten en sjouwen! Elegant trippel je kilometers vliegveld over terwijl je vriendelijk glimlachend rondkijkt.

Wanneer ik een koffer koop, en dat komt niet zo vaak voor als ik zou willen, zijn er een aantal punten waar ik op let: kwaliteit, duurzaamheid en uitstraling en kan ik hem als handbagage bij iedere vliegmaatschappij mee nemen?
Wat kwaliteit betreft: ik ga toch vaak voor Samsonite koffers. Die zijn niet kapot te krijgen. De oude Samsonite van mijn vader heeft nog jarenlang trouwe dienst gedaan als “koffer voor het speelgoed”, als we met de kinderen gingen kamperen. Een rode met een harde deksel. Ik zie hem zo voor me.
Maar ja, ik heb dan ook wat met koffers

Lees ook: reizen? dat doen we in stijl

• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 

Like