IJdelheid
O ijdelheid der ijdelheden, uw naam is vrouw.
Ik weet niet wat het is, ik ben bijbels de laatste tijd. Want, voor zover ik weet, is dit een Bijbelse uitspraak. Als ik me vergis, dan hoor ik dat graag.
Het is een prachtige volzin, je kan hem met veel poeha uitspreken, maar het slaat natuurlijk nergens op.
Nu weten we allemaal dat de bijbel een boek is dat door vele mensen is geschreven en we weten niet wie de mensen zijn. Maar een ding weet ik zeker: de schrijver dezes moet een man geweest zijn.
Een man zit thuis.
Een man die thuis lekker aan die bijbel zat te pennen, ganzenveer geslepen, inkt helemaal klaar.
Hij had net inspiratie, nam een slokje…ja wat eigenlijk, thee en koffie waren er nog niet…
Oké, hij nam een slokje lauw , waterig bier en het smaakte hem niet.
“Niet getreurd”, dacht hij, “ik ga toch lekker schrijven”. Hij doopte zijn ganzenveer in de inkt, en wilde een zwaar filosofische gedachte op kalligraferen. Het zouden prachtige volzinnen worden, die de eeuwen zouden trotseren. In zijn zinnen zou hij voortleven…
Een nieuwe jurk ?
Op dat moment komt zijn vrouw het vertrek binnen gestormd. “Zit je nu al weer te schrijven”, briest ze. ”Ga alsjeblieft eens even werken zeg. De voorraden zijn bijna op ! En erger: volgende week is de bruiloft van mijn zuster. En ik heb nog geen jurk! Wat moet ik aantrekken?? Moet ik nu weer in die blauwe, die ik al 2 bruiloften aan heb gehad?? Wat zullen de mensen wel van me zeggen ! Alleen maar omdat jij de hele tijd hier perkamenten vol zit te pennen, loop ik voor schut in mijn oude jurk!”
De man kijkt op. Hij ziet zijn kijvende vrouw en kijkt naar het lauwe waterige bier. “Ze kan niet voor het huishouden zorgen”, denkt hij. “Ze is niet schoon van aangezicht” ( hij bedoelt mooi, maar hij denkt nu eenmaal in van die hoogdravende termen )
Hij pakt zijn ganzenveer en krast : O ijdelheid der ijdelheden, uw naam is vrouw
En zo is het gekomen…
Wat heb je dit mooi geschreven, leuk om te lezen.
Wat schrijf je toch leuk!
Ja haha ik herken mezelf er wel in. Erg perfectionistisch en denk snel dat ik er ‘ minder ‘ uit zie en dat iedereen dat opvalt
Dit verhaal staat bol van de prachtige zinnen. kortom: genieten geblazen. Zeker drie keer gelezen en iedere keer springt er weer een tussenuit. Hoe mooi kan taal zijn, toch?
en dat hoor ik van iemand waarvan ik vind dat ze prachtig kan schrijven?? Je maakt mijn dag!
Wat leuk geschreven weer!
Leuk geschreven! Maar ik weet niks van de Bijbel, behalve de verhalen die ik op de basisschool hoorde van de Zoutkorrel ;)
Weer mooi geschreven ! Zoals wel vaker ;) Ik ben niet zo van de bijbel, dus daar heb ik geen ider van.
dank je wel, wat een leuk compliment
Ik vind dat jij altijd zo prachtig kan schrijven. Je formuleert de zinnen altijd zo mooi, en dat je dit soort mooie blogs kunt schrijven vind ik ook knap! Ok, nu stop ik met de lofwoorden hoor ;)
dat zou natuurlijk zo maar zo gekomen kunnen zijn
haha, ik weet het zeker …..
Leuk geschreven dit!
dank je
Geen idee of het uit de bijbel komt, de bijbel is niet zo mijn ding.
Wel weer tof geschreven
dank je!
Aha! Ik wist niet de achtergrond van het verhaal : ) Bijbelverhalen zijn mooi om te lezen en hebben vaak echt wel iets te vertellen.
zeker kunnen bijbleverhalen mooi zijn om te lezen!
Het zou toch zomaar kunnen dat het zo gegaan is, of het daadwerkelijk uit de bijbel komt, dat weet ik dan weer niet.