Huishoudbeurs door Irene.

Mijn eerste keer naar de huishoudbeurs

Een vriendin van me roept al jaren, de Huishoudbeurs, dat moet je minstens één keer in je leven gedaan hebben. Het stond al jaren op mijn verlanglijstje, maar op de een of andere manier was het er nooit van gekomen. Tot dit jaar, samen met mijn partner en mijn dochter, togen we in alle vroegte naar Amsterdam.

Nou moet je weten, dat die hiervoor genoemde vriendin het jaren geleden met een andere vriendin een een keer en nooit weer ervaring had gevonden. Daar liet ik me niet door uit het veld slaan.

Het begon goed…

Op het kaartje stond deuren gaan om tien uur open, waar ik niet opgelet had was dat de beurs zelf pas om elf uur begon, dus we waren een uur te vroeg. Warme chocolade met slagroom verzachtte de pijn. Mijn dochter wist het achteraf wel, maar die dacht dat ik zo vroeg wilde zijn om een parkeerplek te hebben. Ik was gewoon naïef en slecht voorbereid. Dat was een bewuste keuze. Ik wilde mijn eerste keer Huishoudbeurs ervaring niet laten leiden door vooroordelen. Ik zou wel zien wat me te wachten stond. Ik ging er open in

De beursvloer op, mijn eerste keer huishoudbeurs gaat van start

Even voor elven mochten we de beursvloer op en ik had al snel door waarom mijn vriendin dit niet leuk had gevonden. Mijn vriendin houdt niet van drukte en niet van shoppen. Ze hadden zelfs een volledige hal met de bevallige naam: “Shop till you drop!” Druk was het ook, zo druk dat je soms amper je ene voet voor de andere kon zetten. Op zich allemaal niet zo erg, maar het zou al een hele verbetering zijn als ze de trolleys zouden verbieden. Ik moest er af en toe gewoon overheen springen. Gelukkig had ik geen strak rokje aan.

Uiteindelijk hebben we alles gezien en geproefd, tenminste dat denken we, en hebben we de tijd bijna volgemaakt. Moe maar voldaan en met, wat mij betreft, een bescheiden buit keerden we huiswaarts. De eerste keer huishoudbeurs zat erop…

Tot volgend jaar!

lees van Irene ook : De QR code

• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 

Like